<$BlogRSDUrl$>

22.4.04

ΣΧΕΔΟΝ ΕΙΚΟΣΙ ΧΡΟΝΙΑ. ( IΙΙ ) 

ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟΥ: κυρα-Κατίνα
*
Πήγα λοιπόν στο σχολείο και δεν ήξερα τι είναι αυτό! Ούτε βιβλία είχα γιατί στοιχίζανε. Διάβαζα καμιά φορά από τους συμμαθητές μου που ήταν και γειτονόπουλα. Στην πάνινη σάκα που μου έραβε η κυρα-Κατίνα, υπήρχε ένα πενηντάφυλλο τετράδιο που του είχα μαδήσει τα φύλλα και κατα καιρούς γινόταν δωδεκάφυλλο κι ένα μολυβάκι σαν το μικρό μου δάχτυλο. Μου έλεγε η κυρα-Κατίνα «Μην ξύνεις το μολύβι σου μπροστά στον Αλέκο»- Αλέκος λεγόταν ο δεύτερος άντρας της- «γιατί θα το τελειώσεις γρήγορα» Ό,τι πρέπει για να σου κόψει την όρεξη για τα γράμματα, μια και εγώ δεν τα ήθελα και πολύ. Έτσι στο τέλος κάθε σχολικής περιόδου, ήμουνα από τους μοναδικούς υποψήφιους που θα μένανε στην ίδια τάξη με το βαθμό 4 στα 10. Επειδή όμως εκμεταλλευόμουνα και εγώ και η κυρα-Κατίνα την ορφάνια και την υιοθεσία, κι ήμουνα και πολύ ζωηρός, της λέγανε οι δάσκαλοι : «Τέσσερα και να μείνει στην ίδια τάξη, ή πέντε και να τον πάτε σ’ άλλο σχολείο;» Κι η κυρα-Κατίνα έλεγε : «Πέντε, και να τον πάω σε άλλο σχολείο». Με τη μέθοδο αυτή, έβγαλα έξι τάξεις χωρίς να διαβάσω ποτέ.

(αύριον η συνέχεια)



buzz it!

 

Comments: Δημοσίευση σχολίου

This page is powered by Blogger. Isn't yours?