30.8.05
Δυο ώρες σε τρεις μέρες.
*
Κάτω από τον σκούρο καφέ κώνο με το λευκό μπαλόνι στην κορυφή του.
15 Αυγούστου. Μεσημέρι. Στον καταυλισμό των τσιγγάνων, λίγα χιλιόμετρα ανατολικά του Ηρακλείου. Κοντά στη θάλασσα. Θάμνοι, ελάχιστα δέντρα, παραπήγματα. Τσιμεντένιο πάτωμα και πάνω του συναρμολογημένες ξύλινες ή πλαστικές ή απροσδιόριστων υλικών και συνδυασμών κατασκευές. Γεμάτες μπαλώματα από κόντρα πλακέ, χαρτόνι και πολύχρωμα φύλα πλαστικού. Τίποτα για πέταμα. Σε κάποια πρόσοψη μια ή πολλές μαζί ζωγραφιές. Όπου δεν υπάρχει τσιμέντο, χώμα. Όσες σκεπές προεξέχουν αρκετά δροσίζουν με τη σκιά τους το έδαφος και τους ενοίκους. Περνώντας διακρίνω στοιβαγμένο το εμπόρευμα στο εσωτερικό των καταλυμάτων: χαλιά βλέπω-σεντόνια βλέπω. Λίγα σπίτια με την εξωτερική μονάδα του αιρκοντίσιον ακουμπισμένη στο χώμα. Στις αυλές έχουν μαζευτεί παρέες. Ψιλοτρώνε και ψιλοπίνουν. Διάσπαρτα, δεκάδες αρνιά στριφογυρίζουν σε ψησταριές. Κάθε παρέα σουβλίζει το δικό της. Η μυρωδιά πανταχού παρούσα. Έξω απ τα περισσότερα παραπήγματα στέκονται τεράστια ηχεία. Αλλού τα ηχεία σε παρακολουθούν από ανοιχτά παράθυρα. Τεράστια ηχεία και παντού η ένταση στη διαπασών. Μαγικό: από κατάλυμα σε κατάλυμα ο ήχος δυναμώνει, γίνεται εκκωφαντικός και σβήνει, καθώς απομακρύνεσαι, χωρίς να αναμειγνύεται με ό,τι καινούργιο θ' ακούσεις λίγα μέτρα παρακάτω. Δε χρειάζεται να αναφέρω το είδος της μουσικής. Ένα-δυο πρόχειρα ηχοσυστήματα φτιαγμένα με ηχεία αυτοκινήτου. Στημένες σκηνές, από εκείνες που βρίσκεις σε σούπερ μάρκετ. Μερικές κάτω από σκέπαστρα. Σε άλλες αυλές, κρεβάτια. Κάποιοι κοιμούνται. Ημίγυμνα παιδάκια αλωνίζουν παντού. Αργότερα ακούω ότι στον καταυλισμό μένουν 100-150 οικογένειες. Από πέντε με δέκα άτομα η κάθε μια -κάνε τον λογαριασμό. «Εδώ γύρω μένουν όσοι βρίσκονται σε καλή οικονομική κατάσταση, λίγο πιο μέσα και δεξιά μένουν οι φτωχοί».
(0) φωνή βοώντος εν τη ερήμω.
«Η φτώχεια σύντροφε αφ εαυτής δεν ερμηνεύεται»
-Διονύσης Σαββόπουλος
-Διονύσης Σαββόπουλος
Κάτω από τον σκούρο καφέ κώνο με το λευκό μπαλόνι στην κορυφή του.
15 Αυγούστου. Μεσημέρι. Στον καταυλισμό των τσιγγάνων, λίγα χιλιόμετρα ανατολικά του Ηρακλείου. Κοντά στη θάλασσα. Θάμνοι, ελάχιστα δέντρα, παραπήγματα. Τσιμεντένιο πάτωμα και πάνω του συναρμολογημένες ξύλινες ή πλαστικές ή απροσδιόριστων υλικών και συνδυασμών κατασκευές. Γεμάτες μπαλώματα από κόντρα πλακέ, χαρτόνι και πολύχρωμα φύλα πλαστικού. Τίποτα για πέταμα. Σε κάποια πρόσοψη μια ή πολλές μαζί ζωγραφιές. Όπου δεν υπάρχει τσιμέντο, χώμα. Όσες σκεπές προεξέχουν αρκετά δροσίζουν με τη σκιά τους το έδαφος και τους ενοίκους. Περνώντας διακρίνω στοιβαγμένο το εμπόρευμα στο εσωτερικό των καταλυμάτων: χαλιά βλέπω-σεντόνια βλέπω. Λίγα σπίτια με την εξωτερική μονάδα του αιρκοντίσιον ακουμπισμένη στο χώμα. Στις αυλές έχουν μαζευτεί παρέες. Ψιλοτρώνε και ψιλοπίνουν. Διάσπαρτα, δεκάδες αρνιά στριφογυρίζουν σε ψησταριές. Κάθε παρέα σουβλίζει το δικό της. Η μυρωδιά πανταχού παρούσα. Έξω απ τα περισσότερα παραπήγματα στέκονται τεράστια ηχεία. Αλλού τα ηχεία σε παρακολουθούν από ανοιχτά παράθυρα. Τεράστια ηχεία και παντού η ένταση στη διαπασών. Μαγικό: από κατάλυμα σε κατάλυμα ο ήχος δυναμώνει, γίνεται εκκωφαντικός και σβήνει, καθώς απομακρύνεσαι, χωρίς να αναμειγνύεται με ό,τι καινούργιο θ' ακούσεις λίγα μέτρα παρακάτω. Δε χρειάζεται να αναφέρω το είδος της μουσικής. Ένα-δυο πρόχειρα ηχοσυστήματα φτιαγμένα με ηχεία αυτοκινήτου. Στημένες σκηνές, από εκείνες που βρίσκεις σε σούπερ μάρκετ. Μερικές κάτω από σκέπαστρα. Σε άλλες αυλές, κρεβάτια. Κάποιοι κοιμούνται. Ημίγυμνα παιδάκια αλωνίζουν παντού. Αργότερα ακούω ότι στον καταυλισμό μένουν 100-150 οικογένειες. Από πέντε με δέκα άτομα η κάθε μια -κάνε τον λογαριασμό. «Εδώ γύρω μένουν όσοι βρίσκονται σε καλή οικονομική κατάσταση, λίγο πιο μέσα και δεξιά μένουν οι φτωχοί».
Ντυλανολόγοι στα ελληνικά.
(0) φωνή βοώντος εν τη ερήμω.
3.8.05
Ποιος Ειρηναίος; (με συμπλήρωμα - 4.8.05)
ή Μην το ψάχνεις Τζεϋναϊντιφάιβ. Δεν υπάρχει ελπίς. Αμα μας τελειώσουν οι Έλληνες, υπάρχουν οι Σαουδάραβες. Άντε να μαθαίνεις αραβικά μετά...
*
Μου άρεσε η ιστορία και στη μεταφέρω. Γράφει ο Αγιοταφίτης Ιγνάτιος, ηγούμενος της Ιεράς Μονής των Ποιμένων Μπετσαχούρ, υπό τον ωραιότατο τίτλο: «Ανάστησε νεκρό μουσουλμάνο η Παναγία στη Συρία» και υπότιτλο «Αλλεπάλληλα θαύματα συγκλόνισαν το περασμένο Δεκέμβριο τη Δαμασκό και τη Σαουδική Αραβία». Οι υπογραμμίσεις δικές μου:
*
[Σαουδάραβας] νυμφεύθηκε πριν από χρόνια μια κοπέλα, πλούσια μουσουλμάνα αλλά στείρα. [...] Επισκέφθηκαν πολλούς γιατρούς στη Σαουδική Αραβία αλλά λύση δεν έβρισκαν. [...] Εκείνος κουρασμένος και αρκετά στεναχωρημένος πήρε τη σύζυγό του να πάνε ταξίδι αναψυχής στη [...] Συρία για να ξεκουραστούν και να ξεχάσουν λίγο το πρόβλημά τους. [...]
Μουσουλμάνος οδηγός [ταξί] τους είπε ότι εδώ στη Συρία οι Χριστιανοί και μάλιστα οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί έχουν το μοναστήρι της Παναγίας της Σεϊνταναγιάς [...] στο οποίο πολλοί άτεκνοι καταφεύγουν και προσεύχονται στη Θαυματουργή της εικόνα της Παναγιάς για να αποκτήσουν παιδί. [...] Αμέσως ο Σαουδάραβας και η γυναίκα του λένε στο ξεναγό πήγαινέ μας εκεί [...] κι αν γίνει το ποθούμενο και αποκτήσουμε παιδί θα σου προσφέρω 20.000$ σε σένα και 80.000$ στο μοναστήρι. Πήγαν στη Ιερά Μονή και ακολούθησαν τις οδηγίες των μοναχών. Επιστρέφοντας στο σπίτι τους η γυναίκα βρέθηκε έγκυος. Γέννησε ένα χαριτωμένο αγοράκι υγιέστατο και πανέμορφο.[...]
Μόλις γέννησε η σύζυγός του, ο Σαουδάραβας ήθελε να εκπληρώσει το τάμα που είχε κάνει. Τηλεφώνησε λοιπόν στον οδηγό- ξεναγό πως θα φθάσει στη Δαμασκό ζητώντας του να τον παραλάβει από το αεροδρόμιο [...]. Ο οδηγός [...] πανούργος και κακός ειδοποίησε άλλους δυο φίλους του [...] να παραλάβουν τον πλούσιο και κατόπιν δολίως να τον σκοτώσουν και να λάβουν όσα χρήματα θα είχε μαζί του. Άλλωστε γνώριζε ότι θα μεταφέρει στο μοναστήρι 80.000$.
Τον παρέλαβαν από το αεροδρόμιο. [...] Όμως αντί να τον πάνε στο μοναστήρι, τον οδήγησαν σε ένα έρημο μέρος. Τον έσφαξαν και εν συνεχεία τεμάχισαν το σώμα του κόβοντας πρώτα το κεφάλι τα χέρια και τα πόδια του σε κομμάτια. Τους τύφλωσε όμως το πάθος [...] και αντί να τον πετάξουν στον τόπο του εγκλήματος τον έβαλαν στο πορτ- παγκάζ του αυτοκινήτου. Αφαίρεσαν όλα τα χρήματα και το πανάκριβο ρολόι που φορούσε. Ξεκίνησαν να πάνε σε άλλο ερημικό μέρος για να πετάξουν [το τεμαχισμένο πτώμα]. Εισήλθαν στην εθνική οδό αλλά τους χάλασε το αυτοκίνητο και στάθηκαν στη μέση του δρόμου. Η μηχανή της λιμουζίνας έσβησε και κατέβηκαν κάτω για ελέγξουν τι συνέβη. Ένας περαστικός οδηγός τους είδε και σταμάτησε με το αυτοκίνητο του [...]. Εκείνοι [...] φοβούμενοι μήπως γίνουν αντιληπτοί για το φοβερό έγκλημα που είχαν διαπράξει προσποιήθηκαν ότι δεν θέλουν βοήθεια.
Ο περαστικός οδηγός όμως φεύγοντας παρατήρησε πως έσταζε αίμα κάτω από το πόρτ- παγκάζ [...] και ειδοποίησε την αστυνομία [...] Η αστυνομία έτυχε να βρίσκεται κοντά [...] και το περιπολικό έφθασε στο σημείο που υποδείχθηκε μέσα σε πέντε λεπτά. Οι αστυνομικοί είδαν το αίμα στο οδόστρωμα. Ζήτησαν αμέσως να ανοίξουν το πορτ- παγκάζ. Τρεμάμενος ο οδηγός- φονιάς το ανοίγει και τότε σηκώνεται και βγαίνει έξω ο Σαουδάραβας υγιής και ολοζώντανος. Ήταν γεμάτος αίματα βέβαια αλλά ραμμένος στα σημεία που είχαν τεμαχίσει. [...] Τα ράμματα ήταν και είναι φανερά. Φαινόταν φρεσκο-συναρμολογημένος ενώ διακήρυττε και ομολογούσε δημοσίως ότι ‘‘η Παναγία με έραψε και με ανάστησε με τη δύναμη του Υιού της’’. Ανακοίνωσε μάλιστα πως επιθυμεί να βαπτισθεί Χριστιανός. [...]
Ο γιατρεμένος και αναστημένος Σαουδάραβας κάλεσε τηλεφωνικώς όλους τους δικούς του [...]. Πήγαν στο μοναστήρι ευχαρίστησαν την Παναγία Σαϊνταναγιά και πρόσφεραν δεήσεις και δοξολογίες. Αντί μάλιστα του ποσού των 80.000$ που ήταν το αρχικό τάμα του στην Παναγία αποφάσισαν να προσφέρουν στην Ιερά Μονή το ποσό των 800.000$ για τη μεγάλη ευεργεσία που προσέφερε στον ίδιο και την οικογένεια του η Παναγία μας.
[πρόσεξε εδώ το κτητικό "μας"]
Το θαύμα αυτό τάραξε τις αραβικές μουσουλμανικές χώρες και όλη τη Μέση Ανατολή, δημιούργησε σάλο και φοβερή έκπληξη. Ωστόσο, επιχειρήθηκε από Ισλαμιστές θρησκευτικούς ηγέτες να αμφισβητηθεί και να υποβαθμιστεί, ώστε να αποφευχθεί ο κίνδυνος μαζικής επιστροφής των μουσουλμάνων στην Ορθόδοξη Εκκλησία του ζώντος Χριστού.
*
Από εδώ (πρίντερ φρέντλυ: εδώ).
*
Μικρότερος πίστευα ότι τα θαύματα είναι ο τρόπος του θεού να ασκήσει, αηδιασμένος, κριτική στην απιστία των ανθρώπων. Ιδιαίτερα εκείνων που είναι (πώς να το πω καλύτερα;) δίπλα του. Θα μπορούσα να το πάρω σαν παραμύθι και να το φχαριστηθώ. Αλλά αυτή η εμμονή στο χρήμα με χαλάει λιγάκι. Εδώ που τα λέμε όμως, και στα παραμύθια κάτι θ' αλλάξει χέρια: η κόρη του βασιλιά και το μισό βασίλειο. Να μην αξίζουν αυτά 800.000$; Εμείς οι Κρητικοί πάντως είμαστε πολύ καλύτεροι.
*
Συμπλήρωμα: Βρήκα κι άλλες αναφορές στο θαύμα. Τις βρήκα στα ελληνικά, μέσω Γκουγκλ, όταν πληκτρολόγησα τις λέξεις "Συρία Σαουδάραβας". Κάτι πρέπει να σημαίνει αυτό.
*
Το "βραβείο kukuzelis" ξλκφσγαξσγδφιθρςαξ σουρεαλισμού το κερδίζει μια σελίδα του esoterica.
*
Η πιο ενδιαφέρουσα όμως ιστοσελίδα ήταν της Ιεράς Μητρόπολης Μυτιλήνης. Εκεί μπορείς και να ακούσεις την αφήγηση του Ιγνάτιου (διαρκεί 15 λεπτά και είναι φάκελος μόλις 2.2 ΜΒ) και να δεις μια ταινιούλα με εικόνες από το εσωτερικό του Ι. Ν. Ζωοδόχου Πηγής.
*
Στον Άγιο Ραφαήλ άλλωστε, που κατοικοεδρεύει στο ομώνυμο μοναστήρι της Μυτιλήνης, οφείλει την μακροζωία της η θεία μου η Ευαγγελία
*
Να προσθέσω ότι μπορείς να βρεις και άλλους ιστοτόπους, μέσω Γκουγκλ πάντα, για πληρέστερη εικόνα του θαύματος.
*
Τέλος, μια και το ενδιαφέρον μου είναι πρωτίστως αισθητικό, ένα έχω να παρατηρήσω: είναι εξαιρετικά αποτελεσματική η ελληνική, και δη η γραπτή, δια την περιγραφήν θαυμάτων.
*
