10.12.05
(από μέσα του) Γιούπιιιι!
Ο ένας φίλος γράφει αραία, ο άλλος όμως έμαθα ότι μεταφράστηκε. Αν και, όπως του έχω εξηγήσει, επιτυχία θα έχει μετά το έκτο βιβλίο. Ύστερα θα πάρει την κατιούσα.
*
Να μη ξεχάσω ένα μικρό απόσπασμα που είχα αντιγράψει σε ανύποπτο χρόνο.
*
Η επιμελήτρια του βιβλίου, σε μια από τις συναντήσεις της με τον συγγραφέα, ακούστηκε να λέει:
"Ξέρετε, όταν διορθώνω έχω την τάση να καταναλώνω ό,τι αναφέρεται στο βιβλίο. Αν το βιβλίο γράφει για μακαρονάδες, εγώ για μεσημεριανό θα φάω μακαρόνια. Σας παρακαλώ, στο επόμενο βιβλίο σας, να μη βάλετε τόσα πολλά ουίσκια γιατί θα γίνω αλκοολικιά".Καλή. Από τότε τοποθέτησα με αποφασιστικότητα και τους επιμελητές στη χορεία των αφανών επαγγελματιών που θαυμάζω· όπως, ας πούμε, τους μεταφραστές-δημιουργούς υποτίτλων σε ταινίες.
*
Να σημειώσω τέλος, ότι σε μένα έλαχε η ελληνική έκδοση του βιβλίου του φίλου μου να έχει το χειρότερο κείμενο οπισθοφύλλου που έχω διαβάσει. Νταμν! Και το εξώφυλλο δεν μου πολυάρεσε. Ό,τι όμως και να πεις για τον Καστανιώτη, θα παραδεχτείς ότι τους φροντίζει τους συγγραφείς του. Σωστός.
*
Comments:
Τι ωραία! τι ωραία να χαίρεσαι για και με τους φίλους, ε; Ομορφιά είστε οι δυό σας μαζί, κάπταιν Κουκ!
Σέργιε φίλτατε φίλε φιλτάτου kukuzeli, θερμά συγχαρητήρια! Για την ακρίβεια, συγχαρητήρια θερ-μό-τα-τα.
Προσωπικώς μου φαίνεται μέγα κατόρθωμα. Αν ήμουν στη θέση σου θα κυκλοφορούσα ανάμεσα στα αυτοκίνητα στην Ομόνοια φωνάζοντας: μαντάμ ε μεσιέ, μελανκολί σε φινί! Μπον ανέέέέέ...
Προσωπικώς μου φαίνεται μέγα κατόρθωμα. Αν ήμουν στη θέση σου θα κυκλοφορούσα ανάμεσα στα αυτοκίνητα στην Ομόνοια φωνάζοντας: μαντάμ ε μεσιέ, μελανκολί σε φινί! Μπον ανέέέέέ...
Αγαπητέ thas,
Στο πανεπιστήμιο, όταν κατάφερνα να χτυπήσω έναν καλό βαθμό στις εξετάσεις, ισορροπούσα σκεπτόμενος ότι η επιτυχία ήταν αποτέλεσμα όχι μόνο των γνώσεων μου, αλλά και της άγνοιας ή της τεμπελιάς του εξεταστή (ή των εκπληκτικών του γνώσεων και της ανυπέρβλητης διορατικότητάς του). Κάτι ανάλογο συμβαίνει με τις μεταφράσεις, τις εκδόσεις, τις δημοσιεύσεις και κάθε εγκόσμια αναγνώριση εν γένει. Γι αυτό μη μασάς. It always takes two για να γίνει τόσο η επιτυχία όσο και η αποτυχία! Η σκέψη, όπως είναι φυσικό, δεν εμποδίζει τη χαρά και την ικανοποίηση να σε πλημμυρίσουν. Έχεις θερμά χαιρετίσματα και ευχαριστίες από τον Σέργιο. Είναι στο Ναύπλιο για δουλειές.
*
Μιραντολίνα,
Μου αρέσει ν’ αφήνω ασχολίαστα τα σχόλια σας. Μοιάζουν έτσι με θεμέλιο της καταχώρησης.
Στο πανεπιστήμιο, όταν κατάφερνα να χτυπήσω έναν καλό βαθμό στις εξετάσεις, ισορροπούσα σκεπτόμενος ότι η επιτυχία ήταν αποτέλεσμα όχι μόνο των γνώσεων μου, αλλά και της άγνοιας ή της τεμπελιάς του εξεταστή (ή των εκπληκτικών του γνώσεων και της ανυπέρβλητης διορατικότητάς του). Κάτι ανάλογο συμβαίνει με τις μεταφράσεις, τις εκδόσεις, τις δημοσιεύσεις και κάθε εγκόσμια αναγνώριση εν γένει. Γι αυτό μη μασάς. It always takes two για να γίνει τόσο η επιτυχία όσο και η αποτυχία! Η σκέψη, όπως είναι φυσικό, δεν εμποδίζει τη χαρά και την ικανοποίηση να σε πλημμυρίσουν. Έχεις θερμά χαιρετίσματα και ευχαριστίες από τον Σέργιο. Είναι στο Ναύπλιο για δουλειές.
*
Μιραντολίνα,
Μου αρέσει ν’ αφήνω ασχολίαστα τα σχόλια σας. Μοιάζουν έτσι με θεμέλιο της καταχώρησης.
Αγαπητέ Κουκ,
έτσι ευγενής και διακριτικός που είστε, τι γυρεύετε εν μέσω των μπλογκάδων;
(ή για να το θέσω αλλιώς:
"Στρατηγέ, τι γύρευες στη Λάρισα, εσύ, ένας Υδραίος;")
έτσι ευγενής και διακριτικός που είστε, τι γυρεύετε εν μέσω των μπλογκάδων;
(ή για να το θέσω αλλιώς:
"Στρατηγέ, τι γύρευες στη Λάρισα, εσύ, ένας Υδραίος;")
Ωραίο το στυλ της επιμελήτριας!
Διαβάζω πολύ... αραία αυτό τον καιρό, αλλά θα ψωνίσω τα βιβλία για παν ενδεχόμενον. Ξέρεις, έχω ένα στοκ βιβλίων και κάθε φορά που ξεκινώ για ταξίδι, εκεί, στην εξώπορτα, φεύγοντας, αρπάζω ένα δυο στην τύχη νά'χω να διαβάζω.
Πολύ καλά στηρίζεις τους φίλους σου, υποθέτω ότι και κείνοι κάνουν το ίδιο:-)
..και.. μα την αλήθεια.. ζηλεύω..
(με την καλή έννοια!)
Δημοσίευση σχολίου
Διαβάζω πολύ... αραία αυτό τον καιρό, αλλά θα ψωνίσω τα βιβλία για παν ενδεχόμενον. Ξέρεις, έχω ένα στοκ βιβλίων και κάθε φορά που ξεκινώ για ταξίδι, εκεί, στην εξώπορτα, φεύγοντας, αρπάζω ένα δυο στην τύχη νά'χω να διαβάζω.
Πολύ καλά στηρίζεις τους φίλους σου, υποθέτω ότι και κείνοι κάνουν το ίδιο:-)
..και.. μα την αλήθεια.. ζηλεύω..
(με την καλή έννοια!)
