30.3.05
Παλιός γνωστός - άριστος ροκάς, καθοδηγητής στη Μόδνε, έγραφε και στον "Ήχο" για ένα φεγγάρι - τα τίναξε φέτος λόγω πρέζας. Τον θυμάμαι να τραυλίζει, με 20 μπουκάλια μπύρας γύρω του, μια εποχή που προσπαθούσε να ξεκόψει. Μια άλλη φορά, στο Σισμανόγλειο, φάντασμα στο ημίφως ενός διαδρόμου. Στην κηδεία του εθεάθη ασύγκριτη (δεν υπερβάλλω) καλλονή του Χαλανδρίου, σε άθλια, όπως άκουσα, κατάσταση. Με την μητέρα του πεθαμένου πήγε να μείνει παλιός σύντροφος. Διωγμένος απ' την οικογένεια του, όταν έμαθαν ότι είχε κάνει κι αυτός τη βουτιά. Δεν στο παίζω έξυπνος· ο καθείς και η πρέζα του.
*
αυτό (που παραπέμπει στο Ιστολόγιον, αλλά ο blogger έχει προβλήματα) και αυτό.
*
(1) φωνή βοώντος εν τη ερήμω.
*
αυτό (που παραπέμπει στο Ιστολόγιον, αλλά ο blogger έχει προβλήματα) και αυτό.
*
27.3.05
σκουλαρίκια
"Να 'μουνα σκουλαρίκι σου να δάγκανα τ' αυτί σου"
"[...] Ας δούμε λοιπόν, γιατί τα σκουλαρίκια λέγονται σκουλαρίκια. Παλαιότερα. βέβαια, τα έλεγαν ενώτια. Έτσι φαντάζομαι, θα τα γράφουν ακόμη και οι κοσμηματοπώλες στα τιμολόγια, που τους έχει υποχρεώσει να εκδίδουν η Εφορία. Αλλά στους χρόνους των Βυζαντινών Αυτοκρατόρων κάποιος απ' αυτούς εθέσπισε να φορούν οι μαθητές της Στρατιωτικής Σχολής Κωνσταντινουπόλεως, για διακριτικό γνώρισμα, ενώτια. Επειδή οι μαθητές της Σχολής ελέγονταν σχολάριοι, τα ενώτια ως διακριτικό τους γνώρισμα ονομάστηκαν σχολαρίκια. Δεν ήταν δύσκολο ύστερα να αντικαταστήσει η καινούργια λέξη την παλιά σε όλες τις χρήσεις της. Το ενώτιον ήταν πια σχολαρίκιον είτε το φορούσαν σχολάριοι είτε το φορούσαν δασκάλες. Θα 'πρεπε τώρα να πούμε πώς το σχολαρίκιον κατάντησε σκουλαρίκι. Μα αυτό είναι από άλλο πολύ ανιαρό ανέκδοτο."
Αντρική υπόθεση λοιπόν τα σκουλαρίκια. Θα βρεις την ετυμολογία (ξερή-όπως αρμόζει) και στον Μπαμπινιώτη. Εγώ αντιγράφω από το βιβλίο του Μενέλαου Παρλαμά "Από τη ζωή των λέξεων", εκδόσεις Δόμος, δεύτερη επανέκδοση 1988. Τον Παρλαμά τον είχε καθηγητή, στο λύκειον "ο Κοραής", στο Ηράκλειο της Κρήτης, η εξαδέλφη μου. Ορκίζεται στ' όνομα του. Αν δεν κάνω λάθος, κάτι πρέπει να έχει γράψει γι αυτόν και η Ρέα Γαλανάκη, συμμαθήτρια της ξαδέλφης μου.
*
Πώς του ήρθε η ιδέα για το βιβλίο (από τον πρόλογο):
Εδίδασκα τότε τα Ελληνικά στην τελευταία τάξη του Λυκείου "ο Κοραής"- όχι πάντοτε μέσα στα όρια της διδακτικής εθιμοτυπίας. Σκέφτηκα λοιπόν να κάμω μια επι πλέον αυθαιρεσία: να προσθέσω ένα μάθημα στη "διδακτέα ύλη", που θα το ονόμαζα- επηρεασμένος από τη φράση του Ι.Θ.Κακριδή- "από τη ζωή των λέξεων". Έφτιαξα τον τίτλο. Αλλά μονάχα αυτόν! Ένα σωρό ιδέες περνούσαν από το μυαλό μου για το περιεχόμενό του. Κι άλλες τόσες για τον τρόπο που θα χρησιμοποιούσα, για να συναντήσω το ενδιαφέρον (ή τουλάχιστον για να αποφύγω τον χλευασμό) των ακροατών μου. Στο τέλος κατάφερα να μπω στην τάξη, για ν' αρχίσω το νέο μάθημα, χωρίς να έχω επιλέξει τίποτα συγκεκριμένο, ούτε "ύλη" ούτε "τρόπο" διδασκαλίας. Ακολουθώντας ό,τι ακριβώς απαγορεύουν οι θεωρητικοί της παλαιάς παιδαγωγικής "αφέθην έρμαιον των επινοιών της στιγμής". Στάθηκα για λίγο στην έδρα κι έπαιζα με αμηχανία τα κέρματα στην τσέπη του γιλέκου μου. Και τότε ήλθεν "η επίνοια της στιγμής": Θα μιλήσω για τη λ. δραχμή. Και άρχισα από τον Ιωάννη τον Χρυσόστομο.
*
Η ιδέα έκανε εντύπωση και γρήγορα τα μαθήματα του βρήκαν θέση (με την μορφή επιφυλίδας) στις στήλες τοπικής εφημερίδας (νομίζω ότι ήταν η "Μεσόγειος"). Δεκαπέντε χρόνια αργότερα (το 1985) έγιναν βιβλίο.
*
Και κάτι ακόμα (από τον χοιροβοσκό).
*
(9/5/2005) Ο Γεράσιμος προσθέτει:
Θυμάμαι τον πατέρα του φίλου μου του Α. σε σχετική συζήτηση, να λέει: "Βρε παιδιά, αυτά με τα σκουλαρίκια, μόδες είναι έρχονται και παρέρχονται. Θυμάμαι τον παπού μου να φοράει σκουλαρίκι". Θα πρέπει να αναφερόταν στο 1920 και πίσω.
21.3.05
Στις άκρες του δικτύου Ι
Δεν ξέρω τι κάνουν άλλοι. Εγώ είμαι ακόμη εδώ. Επιφυλάσσομαι να γίνω στο μέλλον un autre. Για την ώρα σκίτσα.
*
Με ιδέες:
*
Χωρίς ιδέες:
*
(6) φωνή βοώντος εν τη ερήμω.
*
Με ιδέες:
*
Χωρίς ιδέες:
*
15.3.05
-Τοκ τοκ.
-.....
-Τοκ τοκ τοκ.
-......
-ΕΙΝΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΕΔΩ;
-Μγχχρρρμπ;
-Τοκ τοκ;
-(ήχοι) Μισό λεπτάκι. Έρχομαι...
*
(1) φωνή βοώντος εν τη ερήμω.
-.....
-Τοκ τοκ τοκ.
-......
-ΕΙΝΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΕΔΩ;
-Μγχχρρρμπ;
-Τοκ τοκ;
-(ήχοι) Μισό λεπτάκι. Έρχομαι...
*
7.3.05
Χοιροβοσκός.
Αυξάνονται οι ψάλτες στη ιστολογιοσφαίρα. Μετά τον Μπερεκέτη τον γλυκύ, ο Γεώργιος ο Χοιροβοσκός. (encoding-->Greek windows)
*
Προφανώς πιστός. Τον ανακάλυψα τυχαία.
*
Πολύ χάρηκα το η-μέηλ του παπά και την καταχώρηση για τον Αναστάσιο Γιαννουλάτο. Αυτή η τελευταία μου θύμισε τον Παχώμιο που, τον τέταρτο αιώνα, στην νότια Αίγυπτο, προσπαθούσε να αποτρέψει τους αδελφούς του-μοναχούς να γίνουν κληρικοί, με τη διαπίστωση: "αρχή λογισμού φιλαρχίας ο κλήρος". Ταυτόχρονα όμως διατηρούσε στενές σχέσεις με την "επίσημη" εκκλησία. Ο Παχώμιος ήταν που είχε την ιδέα να συζούν οι μοναχοί σε κοινόβιο (ή κοινωνία - σε αντίθεση με τις μοναχικές σκήτες που προτιμούσαν ως τότε). Ήταν ο πρώτος που έφτιαξε κανόνα (=κανονισμό) για τα μοναστήρια. Η ιστορία του μοναχισμού, ιδιαίτερα τον 4ο και τον 5ο αιώνα, βρίθει ιστοριών μοναχών, που έτρεχαν σε λόγγους και ραχούλες, της Αιγύπτου και της Παλαιστίνης, για να αποφύγουν να χειροτονηθούν επίσκοποι. Ένας μάλιστα, όταν τον στρίμωξαν οι "διώκτες" του, είχε απειλήσει (αν θυμάμαι καλά αυτά που διάβασα) ότι, αν τον χειροτονούσαν, θα έκοβε τη γλώσσα του. (Οι πληροφορίες απ' το βιβλίο του Derwas J. Chitty-"Τhe Desert a City"-St. Vladimir's seminary press- Πρώτη έκδοση 1977).
*
Χοιροβοσκός.
*
(6) φωνή βοώντος εν τη ερήμω.
*
Προφανώς πιστός. Τον ανακάλυψα τυχαία.
*
Πολύ χάρηκα το η-μέηλ του παπά και την καταχώρηση για τον Αναστάσιο Γιαννουλάτο. Αυτή η τελευταία μου θύμισε τον Παχώμιο που, τον τέταρτο αιώνα, στην νότια Αίγυπτο, προσπαθούσε να αποτρέψει τους αδελφούς του-μοναχούς να γίνουν κληρικοί, με τη διαπίστωση: "αρχή λογισμού φιλαρχίας ο κλήρος". Ταυτόχρονα όμως διατηρούσε στενές σχέσεις με την "επίσημη" εκκλησία. Ο Παχώμιος ήταν που είχε την ιδέα να συζούν οι μοναχοί σε κοινόβιο (ή κοινωνία - σε αντίθεση με τις μοναχικές σκήτες που προτιμούσαν ως τότε). Ήταν ο πρώτος που έφτιαξε κανόνα (=κανονισμό) για τα μοναστήρια. Η ιστορία του μοναχισμού, ιδιαίτερα τον 4ο και τον 5ο αιώνα, βρίθει ιστοριών μοναχών, που έτρεχαν σε λόγγους και ραχούλες, της Αιγύπτου και της Παλαιστίνης, για να αποφύγουν να χειροτονηθούν επίσκοποι. Ένας μάλιστα, όταν τον στρίμωξαν οι "διώκτες" του, είχε απειλήσει (αν θυμάμαι καλά αυτά που διάβασα) ότι, αν τον χειροτονούσαν, θα έκοβε τη γλώσσα του. (Οι πληροφορίες απ' το βιβλίο του Derwas J. Chitty-"Τhe Desert a City"-St. Vladimir's seminary press- Πρώτη έκδοση 1977).
*
Χοιροβοσκός.
*
6.3.05
*
...fail better.
*
Βεβαίως, ίπι-ίπι-ούμε σας ευχαριστούμε. Χαίρομαι που γράφει κάποιος που εκτιμώ από παλιά.
*
To "fail better" αφορά εμένα εννοείται.
*
(0) φωνή βοώντος εν τη ερήμω.
...fail better.
*
Βεβαίως, ίπι-ίπι-ούμε σας ευχαριστούμε. Χαίρομαι που γράφει κάποιος που εκτιμώ από παλιά.
*
To "fail better" αφορά εμένα εννοείται.
*
5.3.05
τα μελιά της μάτια
ή «βιολογικό καθαρισμό εγκεφάλου, που λέει ο λόγος, χρειάζεται, για να συνέλθει»
*
Τέρμα η Κουρούνα, που, δήθεν, γράφει καλά κτλ. Ήρωας μου, από δω και μπρος, η Καλή ΓΚΕΛΜΠΕΣΗ-ΓΚΙΟΥΝΗ.
*
(6) φωνή βοώντος εν τη ερήμω.
*
Τέρμα η Κουρούνα, που, δήθεν, γράφει καλά κτλ. Ήρωας μου, από δω και μπρος, η Καλή ΓΚΕΛΜΠΕΣΗ-ΓΚΙΟΥΝΗ.
Συντρίμμια τα κουράγια της που θάψανε τη διάθεσή της κι ο χρόνος αμείλικτος εχθρός κι αυτός. [...] Την τελευταία [...] φορά που την επισκέφθηκαν [οι σύντροφοι] τής ανακοίνωσαν πως τη διέγραψαν απ' το Κόμμα γιατί η διαρκής απουσία της εμπόδιζε τη λειτουργία της οργάνωσης. Μεμιάς βουρκώσανε τα μελιά της μάτια, μα έκρυψε την υγρασία τους με του τσιγάρου της τον καπνό που τάχα τα ενόχλησε. Φύγανε οι σύντροφοι της... Η Ρηνιώ σωριάστηκε στο παλιό ντιβάνι που 'τριξε απορημένο απ' τ' αναφιλητά της πίκρας και της απογοήτευσής της. Καθώς τα δάκρυα ασυγκράτητα αυλάκωναν τ' ολόδροσο πρόσωπό της, γιγαντώθηκε μέσα της το άσβεστο φίλτρο της αντικειμενικής μάνας. Σκούπισε με την ανάστροφη της παλάμης της και το τελευταίο άτακτο δάκρυ κι αποφάνθηκε πως οι σύντροφοί της αναμφίβολα είναι τίμιοι άνθρωποι, μα κείνο που τους λείπει για να 'χει αξία η τιμιότητά τους είναι η παραπέρα διαπαιδαγώγησή τους. Πήρε λοιπόν χαρτί και μολύβι κι έγραψε μια επιστολή προς την κομματική οργάνωση της περιοχής της.
*
