aspripetraxexaspri

Ο Ρουέν ( ο καρδινάλιος της Ρουέν) ...

...τους φοβόταν λιγότερο [όλους τους υπόλοιπους] απ' όσο τον Αινεία και τον καρδινάλιο της Μπολώνια, διότι ήξερε ότι η πλειοψηφία των ψήφων προσανατολιζόταν προς αυτούς τους δύο. Όμως ήταν ο Αινείας που του φαινόταν ιδιαιτέρως επίφοβος, διότι η σιωπή του, ήταν βέβαιος, θα αποδεικνυόταν πολύ πιο αποτελεσματική από τους βρυχηθμούς των υπολοίπων. Κι έτσι καλούσε πότε τον έναν και πότε τον άλλον και τους επέπληττε «τι σου είναι ο Αινείας; Γιατί πιστεύεις ότι αξίζει την Παποσύνη; Θα μας βγάλετε έναν εξαθλιωμένο, ανάπηρο Πάπα;

Μπορεί ο εξαθλιωμένος να αναστηλώσει μια εξαθλιωμένη εκκλησία ή ο ανάπηρος μια εκκλησία κι αυτήν ανάπηρη; Μόλις γύρισε απ’ τη Γερμανία—δεν τον ξέρουμε!.»

«Κι αν μεταφέρει την ηγεσία εκεί; Δες και τα γραφτά του! Θα στείλουμε ποιητή στα μέρη του Αγίου Πέτρου, θα διοικούμε την Εκκλησία με νόμους των παγανιστών; Ή μήπως νομίζετε ότι πρέπει να διαλέξουμε τον Φίλιππο της Μπολώνια αντ' αυτού; Έναν πεισματάρη, που δεν μπορεί να ελέγξει τον εαυτό του ή να ακούσει όσους ορθώς τον συμβουλεύουν. Εγώ είμαι ο πρεσβύτερος των καρδιναλίων. Ξέρετε ότι δεν είμαι ηλίθιος. Είμαι εκπαιδευμένος στο κανονικό δίκαιο και καυχώμαι για το βασιλικό μου αίμα Έχω φίλους με μεγάλα μέσα που μπορώ να χρησιμοποιήσω για να ανακουφίσω την Εκκλησία απ’ την πενία της. Επιπλέον διαθέτω εκκλησιαστική περιουσία την οποία θα μοιράσω σε σας όταν παραιτηθώ αυτής»

Άρχιζε ύστερα τα παρακάλια κι αν δεν είχαν αποτέλεσμα κατέφευγε στις απειλές. Αν ανέφερε κανείς την παρελθούσα σιμωνία του, υπονοώντας ότι στα χέρια του η Παποσύνη θα ήταν προς πώληση, παραδεχόταν ότι η πολιτεία του στο παρελθόν είχε κηλίδες αλλά ορκιζόταν ότι στο μέλλον τα χέρια του θα έμεναν καθαρά. Τον υποστήριζε ο Αλαίν, καρδινάλιος της Αβινιόν, ένας παράτολμος, αρχομανής τύπος, που του παρείχε κάθε βοήθεια, όχι τόσο σαν Γάλλος που βοηθάει Γάλλο, αλλά διότι ευελπιστούσε ότι, με την εκλογή του Γουλιέλμου, θα αποκτούσε σπίτι στη Ρώμη, την επισκοπή της Ρουέν, και θα γινόταν αντικαγκελάριος. Πολλοί καρδινάλιοι προσχώρησαν στον Ρουέν πιστεύοντας τις υποσχέσεις του· σαν μύγες έγιναν θύματα των ορέξεών τους. Και διεμερίσαντο τα ιμάτια του Χριστού, χωρίς τον Χριστό.

Μια μεγάλη ομάδα καρδιναλίων συγκεντρώθηκαν στα αφοδευτήρια. Εδώ, σαν σ’ ένα μυστικό, απόκρυφο τόπο συνάντησης, κατάστρωσαν σχέδιο για να εκλέξουν Πάπα τον Γουλιέλμο [επίσκοπο της Ρουέν], δεσμευόμενοι με όρκους και γραπτές υποσχέσεις. Ο Γουλιέλμος πείστηκε ότι μπορούσε να στηριχτεί πάνω τους κι αμέσως άρχισε να υπόσχεται οφέλη, οφίκια και θέσεις εξουσίας, μοιράζοντας τους επαρχίες. Το ιδανικό μέρος για την εκλογή ενός τέτοιου Πάπα: πού θα κλείσεις καλύτερα μια βρωμερή συμφωνία από τα αφοδευτήρια! Οι καρδινάλιοι, που είχαν οριστικά στραφεί υπέρ του Γουλιέλμου, περιελάμβαναν τους δύο Έλληνες, τον Γενουάτη, τον Άγιο Σίξτο, τον Αβινιόν, τον Κολόνα, τον Παβία και τον αντικαγκελάριο.

Ο Ρουέν είχε πια βεβαιωθεί ότι οι ελπίδες του θα στεφόταν από επιτυχία. Και τώρα που φαινόταν ότι είχαν έντεκα άντρες σίγουρα με το μέρος τους, ήταν βέβαιοι ότι θα έβρισκαν τον δωδέκατο αμέσως. Διότι όταν φτάσεις σ’ αυτό το σημείο της διαδικασίας κάποιος είναι πάντα έτοιμος να πεταχτεί και να φωνάξει «εγώ θα σε κάνω Πάπα» προκειμένου να κερδίσει την εύνοια που συνοδεύει πάντα αυτά τα λόγια. Θεωρώντας το ζήτημα λήξαν, περίμεναν την αυγή για να ψηφίσουν.

(συνεχίζεται--> πέντε, έξι, επτά.)