25.4.05
547 χρόνια πριν. Πέντε, έξι, επτά.
Ένα. Δύο. Τρία. Τέσσερα.
*
ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟΥ: Ωραίο πράγμα η ανάγνωση, βαρετό η μετάφραση.
*
Με το που έρχεται η νύχτα, ο Αινείας ξυπνάει από χτυπήματα στην πόρτα του δωματίου του. Είναι ο Φίλιππος, συνυποψήφιος και φίλος του. Το λογύδριο τού Φιλίππου βάζει τον Αινεία προ των ευθυνών του και αμέσως αρχίζει συνομιλίες με τους εκλέκτορες. Προσπαθεί να αποτρέψει τον αντικαγκελάριο Ροδερίκο Βοργία, 27 χρονών τότε, να ψηφίσει τον Ρουέν και τον πείθει. Ο Ροδερίκος θα εκλεγεί κι αυτός Πάπας 34 χρόνια, και κάμποσα τέκνα, αργότερα με το όνομα Αλέξανδρος ο VI. Πείθει κι άλλους. Κατά την ψηφοφορία που ακολουθεί την αυγή ο Αινείας παίρνει 9 ψήφους.
Ωραία είναι η σκηνή όταν ρίχνει τη ψήφο του μέσα στο δισκοπότηρο που χρησιμοποιούσαν για κάλπη:
Οι ψήφοι είναι εννέα για τον Αινεία, έξι για τον Ρουέν και ό,τι απομένει (τρεις ψήφοι όλοι κι όλοι δηλαδή) στους υπόλοιπους υποψήφιους. Αρχίζουν λοιπόν οι προσχωρήσεις. Πρώτος ο Ροδερίκος δηλώνει: «προσχωρώ στον καρδινάλιο της Σιένα», στον Αινεία δηλαδή.
Χρειαζόμαστε μια ακόμη ψήφο. Σιωπηλή αναστάτωση στο κονκλάβιο. Και τότε:
Αυτό ήταν· ο Αινείας είναι πια Πάπας. Σαν ν' ακούω τον Βησσαρίωνα, τον Έλληνα αντίπαλο του, να εκφωνεί τον λόγο συμφιλίωσης μετά την εκλογή. Την ομιλία του Βησσαρίωνα κατάγραψε στα λατινικά, όπως την θυμόταν, ο Αινείας, την μετάφρασαν στα αγγλικά διάφοροι ιμπεριαλιστές, ηλίθιοι, Αμερικανοί καθηγητές, την μετέφερε στο διαδίκτυο ο coyu, 547 χρόνια μετά, την μεταφράζω τώρα εγώ στα ελληνικά:
Συμφιλιωτικός ο λόγος του Βησσαρίωνα, αν και αυτό το "κατά δύναμιν" ακούγεται λίγο απειλητικό. Όπως αρμόζει σε Έλληνα που έχει καεί η γούνα του. Και όλα τελειώνουν με τον λαό να αντιμετωπίζει τον νέο Πάπα σαν να ήταν οι Μπήτλς ή ο Έλβις (ή όποιος ανάλογος):
Αυτά.
*
Οι καταχωρήσεις του coyu: ένα, δύο, τρία, τέσσερα, πέντε, έξι, επτά και οκτώ.
*
*
ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟΥ: Ωραίο πράγμα η ανάγνωση, βαρετό η μετάφραση.
*
Με το που έρχεται η νύχτα, ο Αινείας ξυπνάει από χτυπήματα στην πόρτα του δωματίου του. Είναι ο Φίλιππος, συνυποψήφιος και φίλος του. Το λογύδριο τού Φιλίππου βάζει τον Αινεία προ των ευθυνών του και αμέσως αρχίζει συνομιλίες με τους εκλέκτορες. Προσπαθεί να αποτρέψει τον αντικαγκελάριο Ροδερίκο Βοργία, 27 χρονών τότε, να ψηφίσει τον Ρουέν και τον πείθει. Ο Ροδερίκος θα εκλεγεί κι αυτός Πάπας 34 χρόνια, και κάμποσα τέκνα, αργότερα με το όνομα Αλέξανδρος ο VI. Πείθει κι άλλους. Κατά την ψηφοφορία που ακολουθεί την αυγή ο Αινείας παίρνει 9 ψήφους.
Ωραία είναι η σκηνή όταν ρίχνει τη ψήφο του μέσα στο δισκοπότηρο που χρησιμοποιούσαν για κάλπη:
«Όταν σηκώθηκε ο Αινείας και προσπάθησε να ρίξει την ψήφο του, ο Ρουέν χλωμός, τρέμοντας, του φώναξε, "Αινεία, πρόσεξε! Μνήσθητί μου σου λέγω". Απερισκεψία της στιγμής, όταν κανείς πια δεν επιτρεπόταν να μεταβάλλει την επιλογή του. Όμως η φιλοδοξία εθριάμβευσε επί της συνέσεως. Ο Αινείας απάντησε, "να σε θυμηθεί ένα σκουλήκι όπως εγώ;" και, χωρίς άλλη λέξη, έριξε την ψήφο του στο κύπελλο και επέστρεψε στη θέση του.»
Οι ψήφοι είναι εννέα για τον Αινεία, έξι για τον Ρουέν και ό,τι απομένει (τρεις ψήφοι όλοι κι όλοι δηλαδή) στους υπόλοιπους υποψήφιους. Αρχίζουν λοιπόν οι προσχωρήσεις. Πρώτος ο Ροδερίκος δηλώνει: «προσχωρώ στον καρδινάλιο της Σιένα», στον Αινεία δηλαδή.
«οι λέξεις του καρφώθηκαν μαχαίρι στην καρδιά του Ρουέν, τόσο χλωμός έγινε. Έπεσε ξανά σιωπή και ο ένας κοίταζε τον άλλον, υπονοώντας σκέψεις με ανεπαίσθητες χειρονομίες. Ήταν πια βέβαιο ότι ο Αινείας θα γινόταν Πάπας. Μερικοί, που φοβόταν αυτήν την κατάληξη, εγκατέλειψαν το κονκλάβιο, υποκρινόμενοι φυσικές ανάγκες, με την πρόθεση να ματαιώσουν ό,τι η μοίρα είχε προστάξει να γίνει εκείνη την ημέρα. Εκείνοι που απεσύρθησαν κατ αυτόν τον τρόπο ήσαν οι καρδινάλιοι του Κιέβου και του Αγίου Σίστου. Όμως κανείς άλλος δεν ακολούθησε και σύντομα επέστρεψαν. Τότε ο Ιάκωβος καρδινάλιος της Αγίας Αναστασίας είπε, «κι εγώ προσχωρώ στον καρδινάλιο της Σιένα.»
Χρειαζόμαστε μια ακόμη ψήφο. Σιωπηλή αναστάτωση στο κονκλάβιο. Και τότε:
« [...] ο Πρόσπερος, αν και είχε ψηφίσει υπέρ του Ρουέν κατά την ψηφοφορία, συνδεόταν με τον Αινεία με δεσμούς φιλίας. [...] Εστράφη προς υπόλοιπους καρδινάλιους και κραύγασε, “και εγώ προσχωρώ στον καρδινάλιο της Σιένα και τον κάνω Πάπα!”»
Αυτό ήταν· ο Αινείας είναι πια Πάπας. Σαν ν' ακούω τον Βησσαρίωνα, τον Έλληνα αντίπαλο του, να εκφωνεί τον λόγο συμφιλίωσης μετά την εκλογή. Την ομιλία του Βησσαρίωνα κατάγραψε στα λατινικά, όπως την θυμόταν, ο Αινείας, την μετάφρασαν στα αγγλικά διάφοροι ιμπεριαλιστές, ηλίθιοι, Αμερικανοί καθηγητές, την μετέφερε στο διαδίκτυο ο coyu, 547 χρόνια μετά, την μεταφράζω τώρα εγώ στα ελληνικά:
«Παναγιότατε [...] τιμούμε την εκλογή σας, και δεν αμφιβάλλουμε ως προς την θέληση του Θεού. Και πριν και τώρα σας θεωρούμε άξιο του αξιώματος. ΨηφίσαμεΑυτό έλειπε να μην αναφερόταν ο Βησσαρίων στους Τούρκους. Συνεχίζει:εναντίον σας λόγω της σωματικής σας καταβολής. Όντως, κατά την γνώμη μας, η ποδάγρα ήταν το μοναδικό σας μειονέκτημα, διότι η Εκκλησία χρειάζεται έναν δραστήριο άνδρα, που διαθέτει τη φυσική ρώμη προκειμένου να υπομείνει μεγάλα ταξίδια και να αντιμετωπίσει τις τρομερές δοκιμασίες που φοβόμαστε ότι μας ετοιμάζουν οι Τούρκοι...».
«Εσείς αντιθέτως χρειάζεστε ανάπαυση. Αυτός είναι ο λόγος που μας οδήγησε να υποστηρίξουμε τον καρδινάλιο της Ρουέν. Αν ήσασταν υγιής και δυνατός, δεν θα προτιμούσαμε κανέναν άλλο. Όμως ο Θεός είναι ικανοποιημένος και θα πρέπει να ικανοποιηθούμε κι εμείς. Ο ίδιος ο Θεός, που σας εξέλεξε, θα θεραπεύσει το πόδι σας και δεν θα τιμωρήσει την άγνοια μας. Σας σεβόμεθα ως Πάπα, σας εκλέγουμε εκ νέου και θα σας υπηρετήσουμε, το κατά δύναμην, πιστά.»
Συμφιλιωτικός ο λόγος του Βησσαρίωνα, αν και αυτό το "κατά δύναμιν" ακούγεται λίγο απειλητικό. Όπως αρμόζει σε Έλληνα που έχει καεί η γούνα του. Και όλα τελειώνουν με τον λαό να αντιμετωπίζει τον νέο Πάπα σαν να ήταν οι Μπήτλς ή ο Έλβις (ή όποιος ανάλογος):
«Οι ακόλουθοι των καρδιναλίων, που είχαν λάβει μέρος στο κονκλάβιο, λεηλάτησαν αδιάντροπα το κελί του Αινεία, παίρνοντας τα ασημικά του (αν και πολύ λιτά), τα ρούχα και τα βιβλία του. Στην πόλη επονείδιστος όχλος, όχι μόνον διαγούμισε την κατοικία του, αλλά την κατεδάφισε αποχωρώντας με τεμάχια μαρμάρου.»
Αυτά.
*
Οι καταχωρήσεις του coyu: ένα, δύο, τρία, τέσσερα, πέντε, έξι, επτά και οκτώ.
*
Comments:
Τα διάβασα όλα ένα προς ένα και, συγνώμη αν είχες στο μυαλό σου την σοβαρή μας επιμόρφωση, ξεράθηκα στο γέλιο.
Εντάξει, δεν είμαι ο σοβαρότερος των ανθρώπων αλλά τέτοιο ξεκατίνιασμα ... ούτε οι δικοί μας (βυζαντινοί και μετέπειτα λοιποί) νάταν.
Γιές!
(και μόνο να σκέφτομαι τον Κιέβου να πηγαίνει για κατούρημα εν μέσω ψηφοφορίας ... ααααχ!)
Δημοσίευση σχολίου
Εντάξει, δεν είμαι ο σοβαρότερος των ανθρώπων αλλά τέτοιο ξεκατίνιασμα ... ούτε οι δικοί μας (βυζαντινοί και μετέπειτα λοιποί) νάταν.
Γιές!
(και μόνο να σκέφτομαι τον Κιέβου να πηγαίνει για κατούρημα εν μέσω ψηφοφορίας ... ααααχ!)
