15.6.06
Αλοζανφάν V.
Αλοζανφάν Ι, IV.
Προσλαμβάνεται να διδάξει στην Ιόνιο Ακαδημία. Και παραιτείται. Και προσλαμβάνεται. Και παραιτείται. Και προσλαμβάνεται. Και παραιτείται.
Επιστολή Κάλβου προς την γενική επιτροπή Δημόσιας Εκπαίδευσης. Μιλάει για τον εαυτό του σε τρίτο πρόσωπο. Προφανώς η επιστολή έχει μεταφραστεί από τα ιταλικά:
-σε όσους έλληνες φοιτητές υπερασπίζονται, με τόση ευαισθησία, την ελεύθερη διακίνηση ιδεών και το Πανεπιστημιακό Άσυλο. Και στον potatojunkie. Δεν είναι ανάγκη να συμφωνείς 100%, για να καταλάβεις ότι πήξαμε στις κυριλέ αναλύσεις, τις καταγγελίες και το συναίσθημα. Όλα -αυτό είναι το βασικό- στο κενό, χωρίς απτό πολιτικό αντίκρισμα. Το πήρε πίσω; Γιούπιιι. Το ιδανικό: Η αυτάρεσκη, νοσταλγική ακινησία. Μπρρρ.
As I went out one morning
To breathe the air around Tom Paine's,
I spied the fairest damsel
That ever did walk in chains.
I offer'd her my hand,
She took me by the arm.
I knew that very instant,
She meant to do me harm.
*
To breathe the air around Tom Paine's,
I spied the fairest damsel
That ever did walk in chains.
I offer'd her my hand,
She took me by the arm.
I knew that very instant,
She meant to do me harm.
*
Προσλαμβάνεται να διδάξει στην Ιόνιο Ακαδημία. Και παραιτείται. Και προσλαμβάνεται. Και παραιτείται. Και προσλαμβάνεται. Και παραιτείται.
Επιστολή Κάλβου προς την γενική επιτροπή Δημόσιας Εκπαίδευσης. Μιλάει για τον εαυτό του σε τρίτο πρόσωπο. Προφανώς η επιστολή έχει μεταφραστεί από τα ιταλικά:
«Το πρωί [...] πήγε στο πανεπιστήμιο τη συνηθισμένη ώρα για το μάθημά του, χωρίς να έχει καμία ένδειξη για κάποια προγραμματισμένη φασαρία, εκτός ίσως από το γεγονός ότι τρεις με τέσσερις από τους πιο φανατικούς μαθητές του είχαν παραμείνει στο προαύλιο. Οι ακροατές του ήταν ήρεμοι και η τάξη, όπως πάντα, μεγάλη αριθμητικά. Πριν όμως τελειώσει την πρώτη φράση της παράδοσης, από τις θέσεις όπου συνήθως κάθονταν οι φοιτητές της Νομικής ακούστηκαν φωνές αποδοκιμασίας. Προσπάθησε τότε να μάθει την αιτία αυτής της ανωμαλίας αλλά οι προσβλητικές φωνές εναντίον της υπηρεσίας που του ανέθεσε η κυβέρνηση πολλαπλασιάστηκαν.Την ίδια μέρα που ο Κάλβος έστειλε αυτήν την αναφορά, μια επιστολή αναφέρεται στο ίδιο γεγονός:
Παρατηρώντας ότι από τους ογδόντα περίπου ακροατές του έξι με επτά ήταν αυτοί που ενοχλούσαν ενώ οι υπόλοιποι όχι μόνο δεν παρέμεναν αδιάφοροι αλλά και κινούνταν εναντίον εκείνων που ενοχλούσαν το μάθημα, επανειλλημένα επανέλαβε να περάσουν έξω από την αίθουσα όσοι δεν ήθελαν να παρευρίσκονται στο μάθημά του και ν’ αφήσουν την υπόλοιπη τάξη σε ησυχία. Αυτοί όμως αντί να υπακούσουν, συνέχισαν να θορυβούν. Τότε ζήτησε από τους δύο παρεβρισκόμενους κλητήρες (επιστάτες) να κάνουν το καθήκον τους αλλά η επιμονή των λίγων θορυβούντων τους σταμάτησε αναγκάζοντας τους να μείνουν άπρακτοι. Μην απομένοντας του, λοιπόν, τίποτε άλλο αναγκάστηκε να αποχωρήσει λυπημένος που δεν βρήκε άλλο τρόπο για να επαναφέρει την τάξη σ’ ένα δημόσιο χώρο ιερό για τη σκέψη και την ηρεμία»
«Ενώ δε ημείς πάντοτε παρευρισκόμεθα κατά την ωρισμένην ώραν, εκείνος άφηνε και παρήρχετο σχεδόν, και τότε μας παρήγγελεν ότι κατ’ αυτήν την ημέραν εκωλύετο. Η έξωσις του καθηγητού εκ του Πανεπιστημίου εξετελέσθη εν πλήρη μεσημβρία και μεθ’ όλης της ακριβείας ως είχομεν προσχεδιάσει. Τρεις ή τέσσερεις ιεροσπουδασταί επειράθησαν ν’ αντιτείνωσιν, αλλά κατεπνίγησαν εν τω μέσω της ταραχής και των κραυγών κάτω, κάτω, έξω, έξω ογδοήκοντα φοιτητών και ακροατών, οίτινες εξέβαλον τον Κάλβον μέχρι των πυλών του Φρουρίου, εντός του οποίου ήτο το Πανεπιστήμιον».
But I would not feel so all alone,
Everybody must get stoned.*
Everybody must get stoned.*
-σε όσους έλληνες φοιτητές υπερασπίζονται, με τόση ευαισθησία, την ελεύθερη διακίνηση ιδεών και το Πανεπιστημιακό Άσυλο. Και στον potatojunkie. Δεν είναι ανάγκη να συμφωνείς 100%, για να καταλάβεις ότι πήξαμε στις κυριλέ αναλύσεις, τις καταγγελίες και το συναίσθημα. Όλα -αυτό είναι το βασικό- στο κενό, χωρίς απτό πολιτικό αντίκρισμα. Το πήρε πίσω; Γιούπιιι. Το ιδανικό: Η αυτάρεσκη, νοσταλγική ακινησία. Μπρρρ.
(συνεχίζεται: εδώ.)
Comments:
Με συγχωρείτε, διαβάζετε τη σκέψη; Είστε παρανόρμαλ; Αυτά ακριβώς έκανα σήμερα. Γύρισα σπίτι και τι να δω: Ένα καινούργιο ποστ. Κι αυτό που διαβάζετε τώρα δεν ξέρω ποιος το γράφει. Να μη φωνάξω μετά: θαύμα - παιδεία - ελευθερία; (Ελπίζω να σας συναντήσω στην επόμενη διαδήλωση. Θα με καταλάβετε: Φωνάζω το θαύμα με περισπωμένη.) Αυτό με τον Αντρουλάκη δεν το είχα σκεφτεί. Λέτε να πιάσει;
Με όλο το σέβας και με έχοντας κλικάρει πάνω στη ζεύξη που με έστειλε στο in.gr και το ρεπορτάζ περί αντικομμουνιστών:
«η διοργάνωση της εκδήλωσης από το πανεπιστήμιο είναι άκρως επικίνδυνη για την σωστή σκέψη που πρέπει να μας διακρίνει».
Άντε σε κανα νηπιαγωγείο να μάθετε να εκφέρετε δημόσιο λόγο, σ. Χορμουζιάδη, σε μαοϊκό κατά προτίμηση.
Δημοσίευση σχολίου
«η διοργάνωση της εκδήλωσης από το πανεπιστήμιο είναι άκρως επικίνδυνη για την σωστή σκέψη που πρέπει να μας διακρίνει».
Άντε σε κανα νηπιαγωγείο να μάθετε να εκφέρετε δημόσιο λόγο, σ. Χορμουζιάδη, σε μαοϊκό κατά προτίμηση.
