<$BlogRSDUrl$>

30.9.06

*

Τρία χρόνια thas.

*

buzz it!

(2) φωνή βοώντος εν τη ερήμω.

 

22.9.06

V.U. 

Songs for Drella: σειρά
τραγουδιών των Λ.Ρ. και Τζ.Κ.
για τον Άντυ Γουώρχολ
(Andrew Warhola, 1928-1987).




Τα λόγια.


ένα



δύο



τρία



τέσσερα



πέντε



έξι



να ναι καλά ο newoldtymer που το πόσταρε



***



Το Berlin πόσταρε ο maybetonight.

*

buzz it!

(3) φωνή βοώντος εν τη ερήμω.

 

16.9.06

συνέχεια 

Το αστειότερο κλιπ του Ντύλαν ή όταν οι εσχατολογικές εμμονές οδηγούν αργά αλλά σταθερά στην παρωδία. Ας του αναγνωρίσουμε τη ψυχική δύναμη να εκτίθεται...

Κυρίως όμως ας προσέξουμε τις δικές μας εμμονές.

Μεξικάνικο τραγούδι (Χάρυ Ντην Στάντον) σε υπερορθόδοξη εβραϊκή εκδήλωση. Είπαμε, ο δρόμος για την κόλαση είναι στρωμένος με καλές προθέσεις...



Και για να καταλάβεις για τι πράγμα περίπου μιλάμε όταν λέμε ορθόδοξη (περίπου, έτσι;), να ένα προεκλογικό βίντεο. Τσίμπα όμως και μερικά προεκλογικά βιντεάκια προοδευτικών (ένα και δύο και τρία και τέσσερα).

*

Και μάλλον το καλύτερο βιντεοκλίπ του Ντύλαν. (Τα λόγια). Νοσταλγίες κι άλλα τέτοια "εμπορικά". Τι να κάνεις όμως, το σηκώνει η περίοδος "Και-Τρώμε-Ακόμα-Εξ-Αυτών"...



*

And now for something completely different.

*

και ακίνδυνη ®© 9/11:



ή
What's all the hubbub, bub?


(1943)
*

buzz it!

(2) φωνή βοώντος εν τη ερήμω.

 

10.9.06

"I laugh and I cry and I'm haunted by
Things I never meant nor wished to say"


Είδες το βίντεοκλιπ (When The Deal Goes Down) από τον τελευταίο δίσκο του Ντύλαν; Πρωταγωνίστρια η Σκάρλετ Γιόχανσον (όσο πάει και μου αρέσει πιο πολύ αυτή η κοπέλλα).
*
Δεν βρίσκει πια τις τέλειες μελωδίες που έβρισκε παλιά (στο Blonde on Blonde ας πούμε) αλλά και πάλι αξίζει.
*
Αν σ' ενδιαφέρει, τα λόγια είναι πολύ εύκολο να τα βρεις.
*

buzz it!

(9) φωνή βοώντος εν τη ερήμω.

 

9.9.06

Η παιδική ηλικία μια πουτάνα: χαρίζει σε όλους, σχεδόν αδιακρίτως, το ίδιο φως. Οι άλλες ηλικίες καριόλες: δίνουν σε λίγους το χάρισμα να μετατρέπουν το φως σε λέξεις.

Μπερεκέτης
.

Πετεφρής.

*

buzz it!

(1) φωνή βοώντος εν τη ερήμω.

 

4.9.06

Ανακάλυψη της αντιπαροχής. 

Κάνει κακά του και χαϊδεύει το πουλάκι του. Δήθεν αδιάφορα. Η μαμά ήταν πάντα σαφής: «Να μην τ’ αγγίζεις γιατί θα γίνεις έτσι», ακολουθεί τρομακτική, υποτίθεται, γκριμάτσα. Κι ενώ δεν περιμένει τίποτα, δεν ελπίζει τίποτα, εντελώς απροειδοποίητα, σαν πίδακας, τινάζεται από τ’ αρχιδάκια του. Τι τρέχει; Στομάχι, στέρνο, λαιμός. Σκάει εκτυφλωτικά πίσω από τα μάτια. Τι ακριβώς; Γίνεται κομματάκια, κόκκοι, άμμος. Δεν το ξέρει ακόμα, αλλά πάνω σ’ αυτήν την άμμο που έγινε θα χτίσει στο μέλλον παλάτια. Ανασυντίθεται γρήγορα σαν νέος Αδάμ. Προς το παρόν επείγεται να βγει. Βγαίνει σ’ έναν κόσμο όπου τα πάντα δείχνουν να βρίσκονται στη σωστή θέση. Θα χρειαστούν μερικές δεκαετίες για να δει τον ίδιο κόσμο ξανά. Πηγαίνει, κάνοντας κουτσό, πότε στο ένα και πότε στο άλλο πόδι, σχεδόν χορεύοντας, να ανακοινώσει την τρομερή ανακάλυψη, τον απίστευτο σύνδεσμο στο φίλο του τον Νάσο. Θα πιστεύει για καιρό ακόμα ότι το πουλάκι μπαίνει στον αφαλό των κοριτσιών. Αυτήν την τρύπα διαθέτει η φαντασία του.



*
Του Hotel Memory.
*

buzz it!

(6) φωνή βοώντος εν τη ερήμω.

 

This page is powered by Blogger. Isn't yours?