25.11.07
the producers
Η εταιρία περιορισμένης ευθύνης triaktini είναι γενονός.
Η πρώτη παραγωγή είναι γεγονός.
συμμετέχουν τα μπλογκ:
Όλια κι όλαΘα πήξουμε στο τάλιρο.
kratimokatavasma και
aspripetraxexaspri
*
Τυχόν σχόλια στο triaktini.
*
21.11.07
Οι πρώτες εικόνες που είδα δεν μου άρεσαν. Τα τρέηλερ μου αρέσουν. Μπορεί να μη χρειάζεται να δω την ταινία, φτάνουν τα τρέηλερ;
(16) φωνή βοώντος εν τη ερήμω.
17.11.07
Χάρα Κίρι.
Κάτω από κάθε εικόνα πρόχειρη μετάφραση.
*
Το 1970 η Γαλλική κυβέρνηση απαγόρευσε την έκδοση του περιοδικού l' hebdo hara-kiri.
Αιτία ήταν το από κάτω εξώφυλλο:
Το εξώφυλλο αναφέρεται στο θάνατο του στρατηγού Ντε Γκωλ, στις 9 Νοεμβρίου 1970. Τι είχε συμβεί; Την 1η Νοεμβρίου μια ντισκοτέκ (ντάνσινγκ τα έλεγαν τότε) πήρε φωτιά με αποτέλεσμα τον θάνατο 146 ατόμων. Τις μέρες που ακολούθησαν το δυστύχημα ο γαλλικός τύπος, με μια φωνή, μιλούσε για τον "τραγικό χορό". Στις 9 πεθαίνει ο Ντε Γκωλ και το hara kiri βγαίνει με εξώφυλλο:[Στο Colombey ήταν το σπίτι του στρατηγού]
Η ασέβεια ήταν αρκετή για να απαγορεύσει το γαλλικό κράτος την έκδοση του περιοδικού. Το πώς αντέδρασαν οι συντάκτες του πιο κάτω.
*
Όταν ιδρύθηκε το hara kiri, το 1960, ήταν μηνιαίο. Το 1969 εκδόθηκε το εβδομαδιαίο συμπλήρωμά του. Η επικαιρότητα πίεζε.
Μερικά σκόρπια εξώφυλλα:
ΕΝΑΣ ΣΤΟΥΣ ΤΡΕΙΣ ΓΑΛΛΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΑΛΚΟΟΛΙΚΟΣ.
*
[Το ζύγι γράφει] "Σας αγαπώ".
*
Φοιτητές-ΜΑΤ:
Η μεγάλη συμφιλίωση του Οκτώβρη [1968, Τα CRS ήταν τα ΜΑΤ της Γαλλίας].
*
Το πρόβλημα της ιατρικής:
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΡΚΕΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ.
*
ΟΙ ΡΑΤΣΙΣΤΕΣ ΕΧΟΥΝ ΔΙΚΙΟ.
[Το δεξί κωλομέρι:] Δεν είναι άνθρωποι σαν κι εμάς.
*
Ο ΘΕΟΣ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΠΕΙ ΤΗ ΓΑΛΛΙΑ;
[Θεός:] ΜΑ ΟΧΙ, ΟΧΙ!
*
Ξεγυμνώστε τα στήθη.
ΣΠΑΣΤΕ ΤΗ ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΦΥΛΑΚΕΣ.
(Η αναφορά στη σειρά ταινιών με τον "Χωροφύλακα του Σαν Τροπέζ" είναι προφανής, άλλο αν δεν την σκέφτηκα αμέσως.)
*
ΠΑΣΧΑ 73.
ΤΟ HARA KIRI ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ:
Η ΚΡΥΦΗ ΟΨΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΎ.
*
Επανέρχομαι. Μετά την απαγόρευση της έκδοσής του, το περιοδικό εκδόθηκε και πάλι την αμέσως επόμενη βδομάδα με άλλο όνομα: Charly hebdo (προφέρεται Σαρλύ εμπντό). To Charly, αναφορά στο όνομα Charles, το μικρό του Ντε Γκωλ. Ταυτόχρονα αναφορά στον Charly Brown, των Peanuts, του οποίου τις "περιπέτειες" δημοσίευε η μηνιαία (μάλλον) εκδοχή του Charly (μηνιαία, εβδομαδιαία... Μπλέκουν λίγο τα πράγματα). Τέλος πάντων, πονηροί οι συντάκτες...
Λίγα εξώφυλλα του Charly hebdo για να δεις ότι πρόκειται για το ίδιο περιοδικό:
Η ΠΑΡΗΓΟΡΙΆ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ:
[Αριστερός με μπερεδάκι:] ΕΧΟΥΜΕ ΤΙΣ ΠΙΟ ΩΡΑΙΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ!
[Στις 19 Μαΐου 1974 είχαν γίνει εκλογές. Εκλέχτηκε πρόεδρος ο Βαλερύ Ζισκάρ Ντ Εσταίν]
*
ΟΙ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ ΔΕΝ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ ΠΛΕΟΝ ΦΟΒΟ.
[Κομμουνιστής:] ΤΟ ΚΟΝΣΕΡΒΟΚΟΥΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΡΥΜΜΕΝΟ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΛΟΥΚΑΝΙΚΟ.
(Πώς το μαχαίρι (couteau) έγινε κονσερβοκούτι στην μετάφραση: Στην Ευρώπη το στερεότυπο του κομμουνιστή ήταν ο άνθρωπος που κρατούσε ένα μαχαίρι με τα δόντια για να σε σφάξει. Στην Ελλάδα το στερεότυπο, προϊόν του εμφυλίου, ήταν ο κομμουνιστής που έκοβε τους λαιμούς των αντιπάλων του με ένα σκουριασμένο κονσερβοκούτι. Οπότε...)
*
Πολλές φορές το χιούμορ των εργαζομένων στο hara kiri - charly ήταν αμφιλεγόμενο:
ΦΟΡΟΣ ΣΤΙΣ ΜΕΓΑΛΕΣ ΤΣΟΥΤΣΟΥΝΕΣ.
[Χαμογελαστό ανθρωπάκι με την τσουτσούνα στα σύνορα:] "Η ΜΙΣΗ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΒΕΤΙΑ!"
*
Και πίσω στο hara-kiri.
O Reiser είναι αρκετά γνωστός στην Ελλάδα. Υπήρξε από τους βασικούς συνεργάτες του περιοδικού. Εικονίζεται στην από κάτω διαφήμιση:
Αυτός ο άνθρωπος γνωρίζει από πεπόνια.
Μπορείτε να τον εμπιστευθείτε.
Ασχολείται μαζί τους όλη τη μέρα.
Πριν αγοράσετε πεπόνι, ελάτε να το ψηλαφίσει ο δοκιμαστής μας.
ΧΑΡΑ ΚΙΡΙ, ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΔΟΚΙΜΗΣ ΠΕΠΟΝΙΩΝ.
*
Ο Reiser πέθανε το 1983 από καρκίνο των οστών. Οι συνάδελφοι του αφιέρωσαν ένα εξώφυλλο (ή μήπως το αφιέρωσε ο ίδιος στον εαυτό του;):
Ο REISER ΠΑΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ.
ΠΗΓΕ ΣΤΟ ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΙΟ ΜΕ ΤΑ ΠΟΔΙΑ.
[Reiser:] ΟΛΈ
*
Η νίκη της Αριστεράς το 81 υπήρξε μοιραία για το εβδομαδιαίο hara-kiri: Αναγκάζεται να κλείσει λόγω έλλειψης αναγνωστών. Το τελευταίο εξώφυλλο λέει κάτι που πολλοί δημοσιογράφοι, βάζω στοίχημα, θα ήθελαν να το πουν στους αναγνώστες τους:
ΤΟ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΟ ΧΑΡΑ-ΚΙΡΙ ΣΤΑΜΑΤΑΕΙ!
Η ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΣΑΣ ΛΕΕΙ:
ΝΑ ΠΑΤΕ ΝΑ ΓΑΜΗΘΕΙΤΕ!
*
Η μηνιαία εκδοχή του περιοδικού θα συνεχίσει να εκδίδεται μέχρι το 86.
*
Αυτά μέσες άκρες για το Χάρα Κίρι. Μερικές ανακρίβειες δεν θα μου έχουν ξεφύγει. Ιστορικός δεν είμαι, ούτε τα έζησα όσο διαδραματιζόταν. Θα έχω κάνει και λάθη στη μετάφραση. Διορθώσεις γίνονται δεκτές με χαρά.
Το πνεύμα του Χαρα Κίρι επηρέασε και μερικούς Έλληνες. Όμως όσες εκδοτικές προσπάθειες έγιναν δεν ξεπέρασαν το αντεργκράουντ επίπεδο. Μια λαμπρή περίπτωση επηρεασμένου ήταν κατά τη γνώμη μου ο γελοιογράφος Γιάννης Ιωάννου (στο ξεκίνημά του).
*
Τα στοιχεία κυρίως από τη Γαλλική Wikipedia.
*
Όλα τα εξώφυλλα τα πήρα από εδώ.
*
(23) φωνή βοώντος εν τη ερήμω.
*
Το 1970 η Γαλλική κυβέρνηση απαγόρευσε την έκδοση του περιοδικού l' hebdo hara-kiri.
Αιτία ήταν το από κάτω εξώφυλλο:
Το εξώφυλλο αναφέρεται στο θάνατο του στρατηγού Ντε Γκωλ, στις 9 Νοεμβρίου 1970. Τι είχε συμβεί; Την 1η Νοεμβρίου μια ντισκοτέκ (ντάνσινγκ τα έλεγαν τότε) πήρε φωτιά με αποτέλεσμα τον θάνατο 146 ατόμων. Τις μέρες που ακολούθησαν το δυστύχημα ο γαλλικός τύπος, με μια φωνή, μιλούσε για τον "τραγικό χορό". Στις 9 πεθαίνει ο Ντε Γκωλ και το hara kiri βγαίνει με εξώφυλλο:
Τραγικός χορός στο Colombey
-
1 νεκρός.
Η ασέβεια ήταν αρκετή για να απαγορεύσει το γαλλικό κράτος την έκδοση του περιοδικού. Το πώς αντέδρασαν οι συντάκτες του πιο κάτω.
*
Όταν ιδρύθηκε το hara kiri, το 1960, ήταν μηνιαίο. Το 1969 εκδόθηκε το εβδομαδιαίο συμπλήρωμά του. Η επικαιρότητα πίεζε.
Μερικά σκόρπια εξώφυλλα:
ΕΝΑΣ ΣΤΟΥΣ ΤΡΕΙΣ ΓΑΛΛΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΑΛΚΟΟΛΙΚΟΣ.
*
[Το ζύγι γράφει] "Σας αγαπώ".
*
Φοιτητές-ΜΑΤ:
Η μεγάλη συμφιλίωση του Οκτώβρη [1968, Τα CRS ήταν τα ΜΑΤ της Γαλλίας].
*
Το πρόβλημα της ιατρικής:
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΡΚΕΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ.
*
ΟΙ ΡΑΤΣΙΣΤΕΣ ΕΧΟΥΝ ΔΙΚΙΟ.
[Το δεξί κωλομέρι:] Δεν είναι άνθρωποι σαν κι εμάς.
*
Ο ΘΕΟΣ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΠΕΙ ΤΗ ΓΑΛΛΙΑ;
[Θεός:] ΜΑ ΟΧΙ, ΟΧΙ!
*
Ξεγυμνώστε τα στήθη.
ΣΠΑΣΤΕ ΤΗ ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΦΥΛΑΚΕΣ.
(Η αναφορά στη σειρά ταινιών με τον "Χωροφύλακα του Σαν Τροπέζ" είναι προφανής, άλλο αν δεν την σκέφτηκα αμέσως.)
*
ΠΑΣΧΑ 73.
ΤΟ HARA KIRI ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ:
Η ΚΡΥΦΗ ΟΨΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΎ.
*
Επανέρχομαι. Μετά την απαγόρευση της έκδοσής του, το περιοδικό εκδόθηκε και πάλι την αμέσως επόμενη βδομάδα με άλλο όνομα: Charly hebdo (προφέρεται Σαρλύ εμπντό). To Charly, αναφορά στο όνομα Charles, το μικρό του Ντε Γκωλ. Ταυτόχρονα αναφορά στον Charly Brown, των Peanuts, του οποίου τις "περιπέτειες" δημοσίευε η μηνιαία (μάλλον) εκδοχή του Charly (μηνιαία, εβδομαδιαία... Μπλέκουν λίγο τα πράγματα). Τέλος πάντων, πονηροί οι συντάκτες...
Λίγα εξώφυλλα του Charly hebdo για να δεις ότι πρόκειται για το ίδιο περιοδικό:
Η ΠΑΡΗΓΟΡΙΆ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ:
[Αριστερός με μπερεδάκι:] ΕΧΟΥΜΕ ΤΙΣ ΠΙΟ ΩΡΑΙΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ!
[Στις 19 Μαΐου 1974 είχαν γίνει εκλογές. Εκλέχτηκε πρόεδρος ο Βαλερύ Ζισκάρ Ντ Εσταίν]
*
ΟΙ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ ΔΕΝ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ ΠΛΕΟΝ ΦΟΒΟ.
[Κομμουνιστής:] ΤΟ ΚΟΝΣΕΡΒΟΚΟΥΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΡΥΜΜΕΝΟ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΛΟΥΚΑΝΙΚΟ.
(Πώς το μαχαίρι (couteau) έγινε κονσερβοκούτι στην μετάφραση: Στην Ευρώπη το στερεότυπο του κομμουνιστή ήταν ο άνθρωπος που κρατούσε ένα μαχαίρι με τα δόντια για να σε σφάξει. Στην Ελλάδα το στερεότυπο, προϊόν του εμφυλίου, ήταν ο κομμουνιστής που έκοβε τους λαιμούς των αντιπάλων του με ένα σκουριασμένο κονσερβοκούτι. Οπότε...)
*
Πολλές φορές το χιούμορ των εργαζομένων στο hara kiri - charly ήταν αμφιλεγόμενο:
ΦΟΡΟΣ ΣΤΙΣ ΜΕΓΑΛΕΣ ΤΣΟΥΤΣΟΥΝΕΣ.
[Χαμογελαστό ανθρωπάκι με την τσουτσούνα στα σύνορα:] "Η ΜΙΣΗ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΒΕΤΙΑ!"
*
Και πίσω στο hara-kiri.
O Reiser είναι αρκετά γνωστός στην Ελλάδα. Υπήρξε από τους βασικούς συνεργάτες του περιοδικού. Εικονίζεται στην από κάτω διαφήμιση:
Αυτός ο άνθρωπος γνωρίζει από πεπόνια.
Μπορείτε να τον εμπιστευθείτε.
Ασχολείται μαζί τους όλη τη μέρα.
Πριν αγοράσετε πεπόνι, ελάτε να το ψηλαφίσει ο δοκιμαστής μας.
ΧΑΡΑ ΚΙΡΙ, ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΔΟΚΙΜΗΣ ΠΕΠΟΝΙΩΝ.
*
Ο Reiser πέθανε το 1983 από καρκίνο των οστών. Οι συνάδελφοι του αφιέρωσαν ένα εξώφυλλο (ή μήπως το αφιέρωσε ο ίδιος στον εαυτό του;):
Ο REISER ΠΑΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ.
ΠΗΓΕ ΣΤΟ ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΙΟ ΜΕ ΤΑ ΠΟΔΙΑ.
[Reiser:] ΟΛΈ
*
Η νίκη της Αριστεράς το 81 υπήρξε μοιραία για το εβδομαδιαίο hara-kiri: Αναγκάζεται να κλείσει λόγω έλλειψης αναγνωστών. Το τελευταίο εξώφυλλο λέει κάτι που πολλοί δημοσιογράφοι, βάζω στοίχημα, θα ήθελαν να το πουν στους αναγνώστες τους:
ΤΟ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΟ ΧΑΡΑ-ΚΙΡΙ ΣΤΑΜΑΤΑΕΙ!
Η ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΣΑΣ ΛΕΕΙ:
ΝΑ ΠΑΤΕ ΝΑ ΓΑΜΗΘΕΙΤΕ!
*
Η μηνιαία εκδοχή του περιοδικού θα συνεχίσει να εκδίδεται μέχρι το 86.
*
Αυτά μέσες άκρες για το Χάρα Κίρι. Μερικές ανακρίβειες δεν θα μου έχουν ξεφύγει. Ιστορικός δεν είμαι, ούτε τα έζησα όσο διαδραματιζόταν. Θα έχω κάνει και λάθη στη μετάφραση. Διορθώσεις γίνονται δεκτές με χαρά.
Το πνεύμα του Χαρα Κίρι επηρέασε και μερικούς Έλληνες. Όμως όσες εκδοτικές προσπάθειες έγιναν δεν ξεπέρασαν το αντεργκράουντ επίπεδο. Μια λαμπρή περίπτωση επηρεασμένου ήταν κατά τη γνώμη μου ο γελοιογράφος Γιάννης Ιωάννου (στο ξεκίνημά του).
*
Τα στοιχεία κυρίως από τη Γαλλική Wikipedia.
*
Όλα τα εξώφυλλα τα πήρα από εδώ.
*
13.11.07
*
1953.
Duck Amuck. Σκηνοθέτης: Chuck Jones. Την ιστορία έγραψε ο Michael Maltese. Φωνές: Mel Blanc.
Αποδόμηση; Μεταμοντερνισμός; Μήπως η ιστορία της ζωής μου;
Εφτά ιδανικά λεπτά για κλασικίζοντες ντανταϊστές...
*
(13) φωνή βοώντος εν τη ερήμω.
1953.
Duck Amuck. Σκηνοθέτης: Chuck Jones. Την ιστορία έγραψε ο Michael Maltese. Φωνές: Mel Blanc.
Αποδόμηση; Μεταμοντερνισμός; Μήπως η ιστορία της ζωής μου;
Εφτά ιδανικά λεπτά για κλασικίζοντες ντανταϊστές...
*
7.11.07
Τσιγάρα, σπίρτα, ράδιο, κιάλια, κουδούνια, σκύλοι
τα όρη, η βέργα κι η βροχή ειν' του βοσκού οι φίλοι.
ή
η απίστευτη δύναμη του φαντασιακού.
*
Aστυνομικός [Ωτοστόπ. Πάει στο Ηράκλειο για να παραδώσει ένα έγγραφο]:
Από παλιότερο ποστ.
*
Κέντρο διασκέδασης. Τοποθεσία και ημερομηνία άγνωστη:
Έλα παρέα, έλα. Γεια σου βρε Φθύμη. Έλα Ευθύμη εδώ. Έλα με τη παρέα σου, ελάτε. Ελάτε βρε, σηκωθείτε βρε. Για τσι φρουρούς βρε θα πούμε. Θωρώ (χαρώ;) σε κοπελιά μου. Ήρθανε.
Ήρθανε ειδικοί φρουροί -ε- κι έχω μεγάλη ευθύνη
όπα, κι έχω μεγάλη ευθύνη- γιατί τα όπλα του χωριού επήρα υπ' ευθύνη
Έλα παρέα όπα όπα. Γεια σου Μαυράκη. Ε- Έλα. Όπα όπα. Έλα παρέα. Στην υγειά σας.Θωρώ σε κοπελιά μου
Ήρθανε ειδικοί φρουροί και βρήκα το μπελά μου
και βασιλεύει άδυτος ο ήλιος στα οζά [ζώα] μου
Γεια σου Γιάνναρε. Έλα έλα.
Με καθαρό το πρόσωπο εις το χωριό μου βγαίνω
γιάντα μου κάνουνε έφοδους δε το καταλαβαίνω
Γιάντα μου κάνουνε. Γιάντα;
[Μούπανε οι φρουροί]
Μου πανε πως στην έφοδο την άλλη θα μου βρούνε
-θα μου βρούνε στην άλλη λέει. Έ κιαμέ-
το πιο καλό μπιστόλι μου για με γδικηθούνε
όπα και δε θα με γδικηθούνε. Έλα μα.
Μα και πιστόλι να κρατώ [χαρώ σε κοπελιά μου] πάλι δε θα το βρούνε
γιατί θαρρώ πως πρέπει τως καλά να εκπαιδευτούνε
Καλά. Καλά να εκπαιδευτούνε. Γεια σου Λαζάνη, ειδικέ. Έλα έλα.
Στη ράτσα απου χει οπλαρχηγούς και καπετάνιους βγάλει
ανήκω και δε δέχομαι κιανείς να τη προσβάλλει
Γεια σου άντρα. Γεια σου παρέα. Όπα όπα. Κοπελιά μου.
Η Κρήτη όλη ήμπλεξε και είναι οι φρουροί αιτία
απού δεν τη τρομοκράτησε ούτε διχταχτορία
Έλα έλα
Μου βρήκανε το μπράουνιγκ οι φρουροί τσι (γέλιο) αστυνομίας
και με καταδικάσανε -οι φρουροί- και με καταδικάσανε σα να μαι εγκληματίας
Όπα. Σα να μαι εγκληματίας Γιάνναρε.
Γιάνναρος (;): Επ, μάνα μου, και πως εστέσουνε;
όπα όπα
Εγώ το λέω φανερά κι ας γίνω άνω-κάτω
φρουροί τα όπλα τα χωσα και τα χω στο μιτάτο
Έλα έλα. Όπα όπα όπα. Γεια σου παρέα.
τα όρη πέτρες στα κλαδιά και τα οζά πετούνε
άμα φυλακιστεί ο βοσκός και δεν τον εθωρούνε
(δηλαδή τα βουνά πετάνε πέτρες στα κλαδιά και τα ζώα
άμα φυλακιστεί ο βοσκός και δεν τον βλέπουνε. Ωραίος στίχος.)
Γεια σου Ευθύμη. Γεια σου παρέα. Έλα έλα.
Τσιγάρα, σπίρτα, ράδιο, κιάλια, κουδούνια, σκύλοι
τα όρη, η βέργα κι η βροχή είν του βοσκού οι φίλοι
Όπα λέω. Γεια σου βρε παρέα.
Ήρθανε ειδικοί φρουροί, θε μου και πώς θα αντέξω
ανε μου βρούνε τ' άρματα, ποτέ δε θα ξεμπλέξω
Μα ποτέ ποτέ ποτέ. Ποτέ ποτέ. Έλα.
Και οι φρουροί σα θα με δουν αλλάζουνε πορεία
δε θένε λέει μπλεξίματα με τέτοιο εγκληματία
Είμαι καλό παιδί, δεν είμαι κακός. Έλα. Έλα παρέα. Που 'σεστε παρέα; Καλώς τσι. Άστο το τραπέζι ελάτε δω. Εδώ. Έλα Γιώργαρε. Έλα εδώ. Γιώργο. Γιώργο. Εδώ. Έλα, καλό παιδί είσαι κι εσύ. Έλα.
Οπλοφορώ μα τσι φρουρούς τους έχω αγνοήσει
γιατί τσι Κρήτης το έθιμο κανείς δε θα το σβήσει
Αυτή είναι η Κρήτη είπαμε. Αυτή ναι. Γεια σου Κρήτη.
*
Το τραγούδι το άκουσα χάρη σε ένα σχόλιο του Χαρίδημου στου Μακ.
Ο Χαρίδημος έχει ανεβάσει δυο τραγούδια. Στο δεύτερο, βρίσκουμε και τους στίχους:
*
Έχει γράψει και ο Γιώργος Μανουσάκης.
Και φυσικά ο Manchurian.
*
Το συμπέρασμα που βγάζω είναι ότι η αστυνομία δεν έχει κάνει τίποτα διότι, κατά πάσα πιθανότητα, αν κάνει θα θρηνήσουμε νεκρούς. Και ποιος τους ακούει μετά...
Οι άλλοι, οι διεφθαρμένοι κτλ, είναι δευτερεύον πρόβλημα.
Όταν είχαν ανέβει, πριν δέκα περίπου χρόνια, μπόλικοι άνδρες των ΕΚΑΜ, ο κόσμος στον Μυλοπόταμο τους υποδέχτηκε μετά βαΐων και κλάδων. Πρωτοφανής υποδοχή. Ήμουν εκεί τότε.
*
(20) φωνή βοώντος εν τη ερήμω.
ή
η απίστευτη δύναμη του φαντασιακού.
*
Aστυνομικός [Ωτοστόπ. Πάει στο Ηράκλειο για να παραδώσει ένα έγγραφο]:
"Ωαναθεματογιανησιαπουναβουλιαξειστοχάρτη! Καλά δεν ήμουνε στη Σάμο; Ήντα θελα γώ εδώ; Πάω να γράψω κάποιον. Γεια σου Μιχάλη μου λέει και κομπλέρνω καταλαβαίνεις; Γιάντα μωρέ δεν με στέλνεις στς Αρχάνες απού δε γνωρίζω σκιας κανέναν; Δε γράφω κι εγώ! Το 2007 βγαίνω στη σύνταξη. Θέλω να τα έχω καλά με τσι ανθρώπους."
Από παλιότερο ποστ.
*
Κέντρο διασκέδασης. Τοποθεσία και ημερομηνία άγνωστη:
Έλα παρέα, έλα. Γεια σου βρε Φθύμη. Έλα Ευθύμη εδώ. Έλα με τη παρέα σου, ελάτε. Ελάτε βρε, σηκωθείτε βρε. Για τσι φρουρούς βρε θα πούμε. Θωρώ (χαρώ;) σε κοπελιά μου. Ήρθανε.
Ήρθανε ειδικοί φρουροί -ε- κι έχω μεγάλη ευθύνη
όπα, κι έχω μεγάλη ευθύνη- γιατί τα όπλα του χωριού επήρα υπ' ευθύνη
Έλα παρέα όπα όπα. Γεια σου Μαυράκη. Ε- Έλα. Όπα όπα. Έλα παρέα. Στην υγειά σας.Θωρώ σε κοπελιά μου
Ήρθανε ειδικοί φρουροί και βρήκα το μπελά μου
και βασιλεύει άδυτος ο ήλιος στα οζά [ζώα] μου
Γεια σου Γιάνναρε. Έλα έλα.
Με καθαρό το πρόσωπο εις το χωριό μου βγαίνω
γιάντα μου κάνουνε έφοδους δε το καταλαβαίνω
Γιάντα μου κάνουνε. Γιάντα;
[Μούπανε οι φρουροί]
Μου πανε πως στην έφοδο την άλλη θα μου βρούνε
-θα μου βρούνε στην άλλη λέει. Έ κιαμέ-
το πιο καλό μπιστόλι μου για με γδικηθούνε
όπα και δε θα με γδικηθούνε. Έλα μα.
Μα και πιστόλι να κρατώ [χαρώ σε κοπελιά μου] πάλι δε θα το βρούνε
γιατί θαρρώ πως πρέπει τως καλά να εκπαιδευτούνε
Καλά. Καλά να εκπαιδευτούνε. Γεια σου Λαζάνη, ειδικέ. Έλα έλα.
Στη ράτσα απου χει οπλαρχηγούς και καπετάνιους βγάλει
ανήκω και δε δέχομαι κιανείς να τη προσβάλλει
Γεια σου άντρα. Γεια σου παρέα. Όπα όπα. Κοπελιά μου.
Η Κρήτη όλη ήμπλεξε και είναι οι φρουροί αιτία
απού δεν τη τρομοκράτησε ούτε διχταχτορία
Έλα έλα
Μου βρήκανε το μπράουνιγκ οι φρουροί τσι (γέλιο) αστυνομίας
και με καταδικάσανε -οι φρουροί- και με καταδικάσανε σα να μαι εγκληματίας
Όπα. Σα να μαι εγκληματίας Γιάνναρε.
Γιάνναρος (;): Επ, μάνα μου, και πως εστέσουνε;
όπα όπα
Εγώ το λέω φανερά κι ας γίνω άνω-κάτω
φρουροί τα όπλα τα χωσα και τα χω στο μιτάτο
Έλα έλα. Όπα όπα όπα. Γεια σου παρέα.
τα όρη πέτρες στα κλαδιά και τα οζά πετούνε
άμα φυλακιστεί ο βοσκός και δεν τον εθωρούνε
(δηλαδή τα βουνά πετάνε πέτρες στα κλαδιά και τα ζώα
άμα φυλακιστεί ο βοσκός και δεν τον βλέπουνε. Ωραίος στίχος.)
Γεια σου Ευθύμη. Γεια σου παρέα. Έλα έλα.
Τσιγάρα, σπίρτα, ράδιο, κιάλια, κουδούνια, σκύλοι
τα όρη, η βέργα κι η βροχή είν του βοσκού οι φίλοι
Όπα λέω. Γεια σου βρε παρέα.
Ήρθανε ειδικοί φρουροί, θε μου και πώς θα αντέξω
ανε μου βρούνε τ' άρματα, ποτέ δε θα ξεμπλέξω
Μα ποτέ ποτέ ποτέ. Ποτέ ποτέ. Έλα.
Και οι φρουροί σα θα με δουν αλλάζουνε πορεία
δε θένε λέει μπλεξίματα με τέτοιο εγκληματία
Είμαι καλό παιδί, δεν είμαι κακός. Έλα. Έλα παρέα. Που 'σεστε παρέα; Καλώς τσι. Άστο το τραπέζι ελάτε δω. Εδώ. Έλα Γιώργαρε. Έλα εδώ. Γιώργο. Γιώργο. Εδώ. Έλα, καλό παιδί είσαι κι εσύ. Έλα.
Οπλοφορώ μα τσι φρουρούς τους έχω αγνοήσει
γιατί τσι Κρήτης το έθιμο κανείς δε θα το σβήσει
Αυτή είναι η Κρήτη είπαμε. Αυτή ναι. Γεια σου Κρήτη.
*
Το τραγούδι το άκουσα χάρη σε ένα σχόλιο του Χαρίδημου στου Μακ.
Ο Χαρίδημος έχει ανεβάσει δυο τραγούδια. Στο δεύτερο, βρίσκουμε και τους στίχους:
Η βοσκική- η βοσκική κι η αρμεγιά δε με στενοχωρούνεΕπίσης
μόνο να βρίχνουνε τα ζα- μόνο να βρίχνουνε τα ζα χόρτα να μη πεινούνε
όλα τα επαγγέλματα- όλα τα επαγγέλματα τόνα με τ άλλο μοιάζει
εκτός από τσι βοσκικής- εκτός από της βοσκικής απού χει άλλο χάζι
Στο κέντρο τσι- στο κέντρο τσι καπετανιάς είναι το Μονοφάτσι
κι ύστερα ο Μυλοπόταμος- κι ύστερα ο Μυλοπόταμος κι εκειά έχουν έδρα οι μπάτσοι
όπα όπα
Δυο τρεις φρουροί προσπάθησαν να μ' εξουδετερώσουν -όπα όπα να μ' εξουδετερώσουν
Μα θέλει τόλμη και ψυχή όπου μαι να σιμώσουν
εις το σπαθί μου δε μπορεί -δε μπορεί- μύγιας φτερό ν' αγγίξει
κι όσοι μ' αντισταθή- κι όσοι μ' αντισταθήκανε τως το χω αποδείξει.
Γειά σου Μαυράκη με το μπάσσο σου. Τσι κιθάρες σου [...]
*
Έχει γράψει και ο Γιώργος Μανουσάκης.
Και φυσικά ο Manchurian.
*
Το συμπέρασμα που βγάζω είναι ότι η αστυνομία δεν έχει κάνει τίποτα διότι, κατά πάσα πιθανότητα, αν κάνει θα θρηνήσουμε νεκρούς. Και ποιος τους ακούει μετά...
Οι άλλοι, οι διεφθαρμένοι κτλ, είναι δευτερεύον πρόβλημα.
Όταν είχαν ανέβει, πριν δέκα περίπου χρόνια, μπόλικοι άνδρες των ΕΚΑΜ, ο κόσμος στον Μυλοπόταμο τους υποδέχτηκε μετά βαΐων και κλάδων. Πρωτοφανής υποδοχή. Ήμουν εκεί τότε.
*
5.11.07
Οικοδομή.
Μπορεί και να έγιναν έτσι τα πράγματα. Να τι μου είπε:
Όταν πέθανε η μάνα του, αποφάσισε να δώσει το οικόπεδο, όπου ήταν χτισμένο το σπίτι της, αντιπαροχή. Πήγε στη Μ., φίλη από παλιά. Αρχιτεκτόνισσα. Την παρακάλεσε να του φτιάξει ένα σκαρίφημα για να έχει κάτι στα χέρια του. Να μπορεί να διαπραγματεύεται ευκολότερα. Άσε που η εργολαβική αρχιτεκτονική τον τρόμαζε από μικρό. Η ιδέα του ήταν ότι όποιος κι αν έπαιρνε την αντιπαροχή, αυτός θα του επέβαλλε, οικοπεδούχος γαρ, τη φίλη του σαν αρχιτέκτονα.
Πέρασαν μήνες, μίλησε με ένα-δυο εργολάβους, απογοητεύτηκε. Η αντίληψή τους για τον χτισμένο χώρο επιβεβαίωνε τους χειρότερους φόβους του. Σκαρίφημα εν τω μεταξύ δεν έβλεπε. Είδε κι απόειδε απευθύνθηκε στη Λ., μια άλλη φίλη του. Αρχιτεκτόνισσα κι αυτή. Σε δυο μέρες του είχε φτιάξει δυο-τρία πρόχειρα αλλά εύγλωττα σχέδια. Ενθουσιασμένος με τις ιδέες και την προθυμία της, της ζήτησε να τον πάει σ’ έναν εργολάβο με τον οποίο η Λ. συνεργαζόταν. Ούτε μ' αυτόν τα βρήκαν, αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία.
Μαθαίνοντας η Μ. τις κινήσεις του, τον φώναξε στο γραφείο της. Του έφτιαξε καφέ, της είπε τα καθέκαστα. Ήταν ευχαριστημένος με τον τρόπο που η Λ. είχε συλλάβει το οικοδόμημα. Την επομένη η Μ. είχε φτιάξει δικά της προσχέδια. Του τηλεφώνησε να ρθει να τα δει. Είχε τροποποιήσει ελάχιστα την ιδέα της Λ. Κατά τη συνάντηση, δυο παρατηρήσεις της του έκαναν άσχημη εντύπωση: “Βρε, μήπως η Λ. σου την πέφτει; Λες να θέλει να τα φτιάξετε;” και “Αφού το είπες πρώτα σε μένα, έχεις ηθική υποχρέωση να μου δώσεις τη δουλειά”.
Κακή εντύπωση ή όχι, η συνάντησή τους του δημιούργησε ενοχές. Μήπως δεν είχε επιμείνει αρκετά με τη Μ.; Και τι θα έκανε με τη Λ.; Τον είχε συγκινήσει. Αισθανόταν υποχρεωμένος. Της τα είπε κι αυτή έσπευσε να τον βγάλει απ τη δύσκολη θέση:
“Ξέρεις τη Μ. πιο πολλά χρόνια από μένα. Έχουν βάση αυτά που λέει κι εγώ δεν γουστάρω να μπαίνω ανάμεσα σε φίλους. Να της δώσεις τη δουλειά”.Όπερ και εγένετο. Πρότεινε στη Μ. να αναλάβει αν ήταν δυνατόν και την εργολαβία. Δεν είμαι σε θέση τώρα για εργολαβίες, του απάντησε, αλλά θα πάμε σε κάποιους γνωστούς. Αισθάνθηκε ευτυχής και ανακουφισμένος. Όλα καλά. Λίγες μέρες αργότερα τον σύστησε στους εργολάβους: Ήταν ένα ζευγάρι. Άντρας και γυναίκα. Αρχιτέκτονες.
Και μετά τη γνωριμία άρχισαν τα ανεξήγητα.
Στις διαπραγματεύσεις με τους εργολάβους η φίλη του Μ. ήταν πάντα παρούσα. Δίπλα της, πάντα, κι ο συνεταίρος της. Ώρες επί ωρών συζητούσαν –αυτοί, αυτός κι οι εργολάβοι, για να αποφασίσουν αν στην αυλή θα στρώσουν τσιμέντο και πάνω θα ρίξουν ψιλό χαλικάκι που είναι κι ωραίο. Ναι, αλλά και η πλακόστρωση με πλάκες Καρύστου δεν θα ήταν άσχημη. Οπωσδήποτε όμως οι καμινάδες θα είναι εξωτερικές, σε αυτό είμαστε ανυποχώρητοι. Κτλ κτλ.
Αυτός ήξερε ότι οι διαπραγματεύσεις με εργολάβους αφορούν πρωτίστως ποσοστά, τιμές, παροχές. Ας τα βρούμε πρώτα αυτά, τους έλεγε, και μετά συζητάμε τα αρχιτεκτονικά. Όμως κάθε φορά που άνοιγε το στόμα του για να μιλήσει εισέπραττε την αυστηρή επίπληξη της φίλης του. Κάμποσες φορές τον μάλωσε παρουσία των εργολάβων.
Αυτή: Αυτά δεν είναι διαπραγματεύσιμα. Αυτά πάντα, μα πάντα, τα πληρώνει ο οικοπεδούχος. Ρώτα όποιον θες!
Αυτός: Τι να σου πω, νομίζω ότι είναι κάτι που οφείλουμε τουλάχιστον να διαπραγματευτούμε.
Αυτή: Μη λες μαλακίες.
Κάθισαν ένα βράδυ να κάνουν προϋπολογισμό για κάτι που σχεδίαζε να ζητήσει. Δεν ήθελε να είναι παράλογος, να ζητάει λαγούς με πετραχήλια. Τα έβαλε κάτω η Μ.: Αυτό, συν αυτό, συν αυτό θα κοστίσουν τόσα. Του φάνηκαν πολλά τα λεφτά. Με τι μούτρα θα τα διεκδικούσε; Μίλησε όμως και με άλλους που ξέρουν από οικοδομές: “Δεν είναι δυνατόν! Τόσα πολλά; Μα αυτά στοιχίζουν ελάχιστα!”
Είχε αρχίσει να τα χάνει. Μίλησε με μια τρίτη φίλη. Το και το. Διαπραγματεύομαι, ο θεός να το κάνει διαπραγμάτευση, και αισθάνομαι ρε γαμώτο ότι δεν έχω συμμάχους. Και τότε η τρίτη το πέταξε: “Είσαι σίγουρος ότι δεν έχει πάρει ποσοστά από τον εργολάβο; Ότι δεν τα έχουν κάνει πλακάκια;”
Σωστά! Μήπως;
Ό,τι και να είχε συμβεί αποφάσισε ότι δεν θα έδινε σ’ αυτό το γραφείο τη δουλειά. Εξαφανίστηκε. Η Μ. του τηλεφώνησε στο κινητό.
Το σύντομο τηλεφώνημα με δικά του λόγια.
---------------------------------------------------------
“– Τι θα γίνει; Τι αποφάσισες;
– Δεν τους το δίνω.
– [ Αυστηρά ] Δεν είσαι σοβαρός. Το καταλαβαίνεις ότι με εκθέτεις στα παιδιά; Και εν πάση περιπτώσει εμένα θα με πληρώσεις!
[ Παύση. Ελαφρά αναστατωμένος ] Έτσι ακριβώς! Ολιγόλογη και σαφής. Κατάλαβες; Τα παιδιά ήταν οι εργολάβοι. Η συμφωνία είχε ήδη κλείσει πίσω απ’ την πλάτη μου. Σαν γουρούνι στο σακί με πήγε στα παιδιά. Τα λεφτά και τα παιδιά ήταν στο μυαλό της. Κανένα ενδιαφέρον να σχεδιάσει το σπίτι του φίλου της. Της έκλεισα το τηλέφωνο.”
Να μην πολυλογούμε: Δεν της ξαναμίλησε. Προσπάθησε να επικοινωνήσει μαζί του τηλεφωνικώς. Δεν σήκωνε το τηλέφωνο. Αυτή επέμεινε. Του έστειλε, με κούριερ, τα σχέδια που είχε φτιάξει κατά τη διάρκεια των “διαπραγματεύσεων” (τα εισαγωγικά δικά του) και του ζητούσε, γραπτώς, να την πληρώσει. Ρώτησε κι έμαθε: Η αμοιβή που ζητούσε ήταν υπερδιπλάσια της αμοιβής που δικαιολογεί, για ανάλογες εργασίες, το Τεχνικό Επιμελητήριο. Εντυπωσιάστηκε. Ποιές θα ήταν οι μελλοντικές κινήσεις της; Για σιγουριά της έστειλε εξώδικο: “Εργοδότης σας ήταν ο εργολάβος που μου συστήσατε. Να μην ασχολείστε πλέον μαζί μου παρακαλώ”. Τον πήγε στο δικαστήριο. Την εκπροσώπησε το Τεχνικό Επιμελητήριο. Όλα όσα μου αφηγήθηκε και κατέγραψα παραπάνω απουσίασαν από την αίθουσα του δικαστηρίου. Η υπερασπιστική του γραμμή ήταν ότι ποτέ δεν είχε πρόθεση να προσλάβει αρχιτέκτονα ξεχωριστά από εργολάβο. Άρα ο εργοδότης της αντιδίκου ήταν ο εργολάβος κι όχι αυτός. Η Μ. υποστήριξε ότι της είχε αναθέσει εξ αρχής να του φτιάξει τα σχέδια της πολυκατοικίας, μάρτυρας ήταν ο συνεταίρος της. Βρήκε κι αυτός μάρτυρα: Τη Λ.. Πολύ δύσκολο, σχολίασε, να πείσεις κάποιον να σε υπερασπιστεί όταν όλη η παρέα βράζει στο ίδιο καζάνι. Η δικαστίνα δικαίωσε τη Μ., “κάποιον έπρεπε να πιστέψει κι αυτή”. “Κι αν θεωρεί ότι τον αδίκησα, θα σκέφτηκε η δικαστίνα, ας ασκήσει έφεση.” Η δικηγόρος του όμως δεν άσκησε έφεση (“άλλη πονεμένη ιστορία”) και τώρα πρέπει, μαζί με τους τόκους, να πληρώσει τέσσερα χιλιάρικα. Το φυσάει και δεν κρυώνει. Ισχυρίζεται ότι αυτή τη στιγμή δεν του περισσεύουν τα λεφτά.
Αυτά μέσες-άκρες μου είπε. Με άφησε προσθέτοντας ότι ο εργολάβος που βρήκε τελικά ο ίδιος, του έδωσε όλα όσα η φίλη του ισχυριζόταν ότι είναι αδιαπραγμάτευτα. “Και κάνει και καλή δουλειά!”
Πέρα από το γεγονός ότι στην αφήγησή του εκτός απ' τον ίδιο πρωταγωνιστούν μόνο γυναίκες (τρεις και μία η δικηγόρος τέσσερις και μία η δικαστίνα πέντε) δεν έχω άλλα σχόλια να κάνω. Δεν είμαστε κι αγράμματοι, το έχουμε δει δα το Ρασομόν και ξέρουμε ότι μια ιστορία μπορείς να την αφηγηθείς από πολλές πλευρές. Ας τον να το μηρυκάζει, στο τέλος θα χορτάσει.
Του χαρίζω το ότι μπορεί και να έγιναν έτσι τα πράγματα.
*
*
1.11.07
Εις ασθενούντα ΙV.
Ήμουν άρρωστος. Μετά ο Μπερεκέτης ανέβασε κάτι. Μετά ο dsyk έγραψε κάτι. Μετά ο Μπερεκέτης ανέβασε κάτι άλλο. Τώρα κι εγώ.
Με το Moviemaker και το Photoshop. Το "στο τοίχο" το άφησα επιτηδες.
*
(9) φωνή βοώντος εν τη ερήμω.
Με το Moviemaker και το Photoshop. Το "στο τοίχο" το άφησα επιτηδες.
*
