<$BlogRSDUrl$>

28.5.08

Απ ό,τι ακούω. 


*

Η υπόθεσι ξεκίνησε με ένα σπάνιο δημώδες άσμα που ανεκάλυψε ο hamarn papeerte:
Τι το τηράς το πέρδικλο
που ριτσινάει στο πέλαγο;
Ρομποσκινά κι ασκούρδητο
αφροκυλάει στο χλάπεργο. [κτλ κτλ]
Το άσμα πήρε μπάζζο από τον Σραόσα. Στο Μπαζζ μερικοί εξέφρασαν αμφιβολίες ως προς την γνησιότητά του
από talos πριν 1 μέρα 8 ώρες

Προφανώς και είναι σαφής πλάκα, ή νέο λεττριστικό μανιφέστο, τρισμέγιστε Sraosha, σας παρασέρνει ο ενθουσιασμός σας. Π.χ. ετυμολογείστε μου την λέξη "χλάπεργο"= "παφλασμός των κυμάτων". Επίσης όλες οι παράξενες λέξεις στον Γκούκλη εμφανίζονται άπαξ: μόνο στην εν λόγω σελίδα.
και οι υπόλοιποι έσπευσαν να συμφωνήσουν.

Και τώρα ο Μπερεκέτης επανέρχεται.

Τα σχόλια πνευματικών ανθρώπων που έπονται της αναρτήσεώς του είναι ιδιαζόντως ενδιαφέροντα.
*

buzz it!

(9) φωνή βοώντος εν τη ερήμω.

 

27.5.08

will elder (1921-2008) 

Για μεγαλύτερο μέγεθος κλικ στην εικόνα.




"All I can tell you is that those legs were extremely important to boys all across America"...και για μερικούς τύπους στην Ελλάδα.

Little Annie Fanny: Μια από τις γυναίκες της ζωής μου (τη γνώρισα κι αυτήν κάπως καθυστερημένα, αλλά δεν την ξέχασα ποτέ).

Και ένα ντοκιμαντέρ (μέσω Mark Evanier).

Αναλυτικά.

Για τον Will Elder (και τον Harvey Kurtzman) ισχύει αυτό που έγραψε τις προάλλες ο back to mono:
"Τέτοιοι τύποι ήταν τελειομανείς, δουλευταράδες κι ευφυείς. Δε δημιουργούσαν χάρη σε επαναλαμβανόμενες επιφοιτήσεις, πουλημένες ψυχές στους διαόλους και κλοπιμαίες ευκολίες."



*

buzz it!

(4) φωνή βοώντος εν τη ερήμω.

 

25.5.08

η δική μου παγκοσμιοποίηση. 

Ένα.


Μέσω Martin Klash

Τα λόγια. Τα λόγια.

*

Δύο.



Δεύτερο μισό του 11ου αιώνα:
“Τον λιάνισαν δυνατό. Στη μνήμη του Χόρσι, καλού πολεμιστή, οι άνδρες σκάλισαν ρούνους στο λιμάνι, δίπλα στη θάλασσα. Οι Σουηδοί σκάλισαν το λιοντάρι. Έφυγε σωστά ορμηνεμένος, κέρδισε χρυσάφι στα ταξίδια του.

Σκάλισαν ρούνους στολισμένους οι πολεμιστές. Ο Άσκελ κι άλλοι κι ο Μπορσλάιφρ, ο γιός τού----, που ζούσαν στο Ροσλάγκεν, σκάλισαν αυτούς τους ρούνους. Ο Ουλφρ τους χρωμάτισε στη μνήμη του Χόρσι. Κέρδισε χρυσάφι στα ταξίδια του.”
Ρούνοι στον Πειραιά.

Το τρίμετρο λιοντάρι βρισκόταν στον Πειραιά από τον πρώτο-δεύτερο μΧ αιώνα μέχρι το 1687, οπότε ο ναύαρχος Φραντζέσκο Μοροζίνι το βούτηξε και το μετέφερε στη Βενετία. Οι Σουηδοί (ή Ρως) βρέθηκαν στην Αττική μάλλον επί Κωνσταντίνου Θ' Μονομάχου (1042-1055).



*

[29/5/2008]...και χάρη στον "εστέτη, να 'ούμε" (δες σχόλια) θυμήθηκα ότι το λιοντάρι παίζει και σε μια περιπέτεια του Κόρτο Μαλτέζε. Κι έλεγα, μα πού το έχω ξαναδεί;



*
Και τα δύο μέσω Martin Klash.

*

buzz it!

(18) φωνή βοώντος εν τη ερήμω.

 

This page is powered by Blogger. Isn't yours?