aspripetraxexaspri

Παίζαμε όμως ωραία παιχνίδια, τότε που ήμασταν παιδιά· χωριζόμασταν σε δύο ομάδες, ανάκατα αγόρια και κορίτσια, φτιάχναμε αλυσίδες και έτρεχε κάποιος από τη μια ομάδα να σπάσει την αλυσίδα της άλλης. Αν τα κατάφερνε, διάλεγε και έπαιρνε μαζί του κάποιον ή κάποια για αιχμάλωτο και γύριζε πίσω· αν δεν τα κατάφερνε, έμενε εκεί αιχμάλωτος. Τις έχω ξεχάσει τις λεπτομέρειες, αλλά κάποια στιγμή άρχιζε η μια ομάδα να φωνάζει στην άλλη για τους αιχμαλώτους που είχε πιάσει:

Σας πήραμε, σας πήραμε φλωρί κωνσταντινάτο!

Και απαντούσε η άλλη:

Μας πήρατε, μας πήρατε βαρέλι δίχως πάτο!

Κάπως έτσι ήταν και τα επιχειρήματα που ανταλλάχθηκαν μεταξύ πασόκων και νεοδημοκρατών για τον Στέφανο Μάνο. Είχαν προηγηθεί βέβαια οι φιλοφρονήσεις ΠαΣοΚ - Συνασπισμού για τη Μαρία Δαμανάκη:

Σας πήραμε, σας πήραμε μια όμορφη κοπέλα!, τραγουδούσαν ενθουσιασμένοι οι πασόκοι.

Μας πήρατε, μας πήρατε μια παλιοκατσιβέλα!, απάντησαν οι συνασπιστές με τη λεπτότητα που τους διακρίνει.

Και για τον Ανδρέα Ανδριανόποπουλο έτσι έγινε ο διάλογος:

Σας πήραμε, σας πήραμε νυφούλα στολισμένη, κραύγαζαν περιχαρείς οι συμμετοχικοί πασόκοι προς τους καραμανλικούς νεοδημοκράτες.

Μας πήρατε, μας πήρατε μια γάτα ψωριασμένη, ανταπέδιδαν οι νεοδημοκράτες, πιστοί στη βασική αντρική αρχή πως στην κρίση σου για τις γυναίκες πρέπει να είσαι αυστηρός, ειδικά για αυτές που δεν θα γίνουν ποτέ δικές σου.

Καμιά φορά γίνονται και προσφορές από τη μια ομάδα στην άλλη, κάτι σαν ανταλλαγές αιχμαλώτων:

Σας δίνουμε ένα ναύτη που όλο μύγες χάφτει - όπως τούτες τις ημέρες καληώρα τραγουδούσε το μητσοτακαίικο προς το παπαντραίικο για τον Αντώνη Σαμαρά· αυτοί το σκέφθηκαν λίγο:

Αυτό είναι χάρισμά σας στα μούτρα τα δικά σας, απάντησαν τελικά. Και έτσι έμεινε ο ναύτης της Βαλκανικής στα κρύα του λουτρού, με την ελπίδα ότι μετεκλογικά θα ανταμειφθούν οι αγώνες του υπέρ του Ονόματος της Μακεδονίας.

Οι θυμωμένες και εκτενείς, μερικές φορές, αναλύσεις που παίρνει το μάτι μου αυτές τις μέρες, για την κατάντια της ελληνικής τηλεόρασης, συνιστούν, κατά τη γνώμη μου, και τον απόλυτο θρίαμβο της : πόσες πολύτιμες ώρες πρέπει να καταναλώσει ένας ευσυνείδητος σχολιαστής, κολλημένος μπροστά στο γυαλί, προκειμένου να γράψει μια αυστηρή κριτική του μέσου ; πόσες ώρες πρέπει να σπαταλήσει κανείς για να έχει άποψη ;

• "Ακριβώς οι πνευματωδέστερες συζητήσεις αποδεικνύουν το αδύνατο της συναίνεσης: αυτές δείχνουν ότι για κάθε επιχείρημα υπάρχει κι ένα αντεπιχείρημα"



• "Ο διάλογος μεταξύ ετεροφρόνων είναι αδύνατος και μεταξύ ομοδόξων περιττός"



• "Οι παρωπίδες προσφέρουν ασφαλή προσανατολισμό"



• "Ο τωρινός κυρίαρχος επικαλείται τη λογική, ο μελλοντικός υμνεί την ελευθερία"



• "Οι ιδέες είναι η παρηγοριά των αδύναμων και η πρόφαση των ισχυρών"

Μου βάζεις τις φωνές. "Τι ! και δεν θα κάνουμε τίποτα δηλαδή μ' αυτό το έκτρωμα;"

Να κάνουμε. Να εφαρμοστεί η εργατική νομοθεσία· να υποχρεωθούν οι τηλεοπτικές επιχειρήσεις να πληρώσουν τους φόρους που τους αναλογούν· να πληρώσουν τις ασφαλιστικές τους εισφορές· να μάθουμε ποιοι είναι οι μέτοχοι τους· να δοθούν, επιτέλους, επίσημα άδειες. Και τέρμα. ( Θα 'θελα να καταργηθεί και η ΕΡΤ αλλά δε λεω τίποτα γιατί θα μου βάλεις πάλι τις φωνές )

Όταν σκέφτομαι τι θα μπορούσε να γίνει με την τηλεόραση ένα πράγμα έρχεται στο νου μου. Το διαδίκτυο : ανύπαρκτος έλεγχος απ' το κράτος και ο ελάχιστος δυνατός έλεγχος από διεθνείς οργανισμούς. Έτσι κι αλλιώς με την καλωδιακή και τη δορυφορική τηλεόραση προς διαδικτυακό μοντέλο πηγαίνουμε. Και σκέψου να δούλευαν τα μόντεμ μας με ταχύτητες 10000ων bps!

Παλιότερα, για τεχνικούς λόγους, τα πράγματα ( τα προγράμματα, οι πληροφορίες ) εναλλάσσονταν γραμμικά ( 9 μμ Ειδήσεις, 9:30 μμ Κάτι Μυρίζει Ή Μου Φαίνεται- ντοκιμαντέρ- η φασολάδα ανά τους αιώνες, 10 μμ Ελληνικοί Αντίλαλοι κτλ κτλ ) από δω και μπρος, πάλι για τεχνικούς λόγους, τα πράγματα θα συνυπάρχουν κάθε στιγμή ( 24 ώρες το 24ωρο ειδήσεις, 24/24 σήριαλ, 24/24 ντοκιμαντέρ κτλ ). Αν, ως τώρα, τα κανάλια έψαχναν τον ελάχιστο κοινό παρανομαστή του τεράστιου κοινού τους, τώρα θα υποχρεωθούν να λαμβάνουν υπ' όψιν τους τα γούστα και τις απαιτήσεις επιμέρους ομάδων. Το δεξιό και το αριστερό και το κουλτουρέ και το τούτο κανάλι και το δείνα κανάλι. Να μη συνεχίσω, με καταλαβαίνεις. Κι αυτό θα συμβεί ενώ το διαδίκτυο ( εσύ και 'γω δηλαδή ) θα αρχίσει να τα ανταγωνίζεται σοβαρά. Πάμε για διαδικτυακή και άναρχη "οργάνωση" του μέσου. Κι όπου βγάλει. Σ' ένα τέτοιο μοντέλο η έννοια της ( τσουβαλάτα ) καλής τηλεόρασης πάει περίπατο. Εκτός κι αν εν τω μεταξύ επιβάλλουν τις απόψεις τους όσοι από σήμερα αναζητούν προσχήματα ( πρεσβεύοντας μια θεωρία για την ανθρώπινη φύση ) προκειμένου να ρυθμίσουν τι θα βλέπουμε και τι θ' ακούμε.

Για μένα αυτό το μέσον, έτσι ακριβώς όπως είναι σήμερα, είναι ένα παράθυρο στον κόσμο. Έχει το πρόβλημα που παρουσίαζε, από πάντα, η θέα απ' το παράθυρο : δε σου επιτρέπει να δεις ολόκληρο το τοπίο κι αν, σε μια προσπάθεια να το δεις, στραφείς γύρω σου, το πιθανότερο είναι να δεις τοίχους. Για να δεις το τοπίο στο σύνολο του θα πρέπει ή να γκρεμίσεις το σπίτι ή να βγεις έξω. Προτιμώ το δεύτερο. Είναι και πιο οικονομικό.

• Απαρχή ξεχωριστής οικειότητας : να κουτσομπολεύεις κατ' ιδίαν μ' έναν τρίτο τους κοινούς σας φίλους.



• Μια συζήτηση περί φιλίας ή αγάπης μπορεί να σημάνει την αρχή ή το τέλος της φιλίας ή της αγάπης.



• Ελπίδα και φόβος παρεμποδίζουν την κατανόηση των ανθρωπίνων πραγμάτων· η ελπίδα όμως ξεπερνιέται πολύ δυσκολότερα απ' τον φόβο.



• Μετά το θάνατο του Θεού όλα επιτρέπονται-- θρησκολογούν ορισμένοι· όσο ζούσε ακόμη ο Θεός, τα είχε επιτρέψει όλα από μόνος του-- διαπιστώνουν άλλοι.



• Ο διάβολος είναι εξαίρετος θεολόγος, οι θεολόγοι μέτριοι διάβολοι.



• Είναι καλό που το σώμα μου δεν μπορεί να διαπράξει όλες τις αμαρτίες του πνεύματος μου.



• Οι θεωρητικές συζητήσεις μεταξύ φιλοσόφων γίνονται ειλικρινείς μόνο όταν καταλήγουν σε προσωπικές ύβρεις.



• Καμιά αθωότητα δεν είναι αθώα, καμιά ενοχή δεν είναι ένοχη.

• "Οριστικό επιχείρημα υπέρ του καπνίσματος: η απόλαυση είναι βέβαιη, ο κίνδυνος είναι ενδεχόμενος"

• Το μικρόβιο.


• starrunner
Μην απογοητευτείς απ τη λευκή σελίδα. Περίμενε.

• Εξωγήινοι.
Κάποια στιγμή σου λέει να κλικάρεις. Αν δεν αντιδρά πα να πει ότι φορτώνει.
Με ήχο όλα.

LAUGHTON'S BELLY

All of them, the way they carry their bellies around
You’d think it was swag with someone in pursuit of it
But the great man Laughton performed his like a poem
For his edification and nobody’s discomfort
Here it was: not unexpected, but not usual either
And build of foods which he
At his leisure had selected, for his entertainment.
And to a good plan, excellently carried out.

---

Η ΚΟΙΛΙΑ ΤΟΥ ΛΩΤΟΝ

Όλοι ετούτοι κουβαλάνε τις κοιλιές τους
Σαν να είναι κλοπιμαίες
Σαν να γίνεται ανάκριση για δαύτες.
Αλλά ο μέγας Λώτον την παράσταινε σαν ποίημα
Προς εποικοδόμηση δική του και βλάβη κανενού.
Να την : όχι αναπάντεχη, μήτε κοινότοπη
Μα χτισμένη από φαγητά, ξεδιαλεγμένα
Με ραχάτι, για τον εγλεντζέ του
Καλά σχεδιασμένη, έξοχα εκτελεσμένη.

Μετάφραση: Γ.Π . Σαββίδης –περιοδικό «Χάρτης»- 1982

---

Η ΚΟΙΛΙΑ ΤΟΥ ΛΩΤΟΝ.

Όλοι τους, τις κοιλιές τους κουβαλούν
Λες κι είναι μπάζα από κλεψιά που κάποιος κυνηγά να τους την πάρει.
Όμως ο μέγας Λώτον σαν ποίημα επί σκηνής εποίησε τη δική του
Ήθος ποιών και βλάβη κανενός.
Και ιδού : όχι συνηθισμένη μα ούτε κι ασυνήθιστη
Και από τροφές χτισμένη
Που αβίαστα επέλεξε, ήσυχα να γλεντήσει.
Η σκηνοθεσία του άψογη, έξοχα ερμηνευμένη.

Μετάφραση: kukuzelis – περιοδικό «Κωλοβαρόντας»- 2003

---

Από του κόσμου κεκμηκώς την πλάνον αστασίαν,
εντός του ποτηρίου μου εύρον την ησυχίαν·
ζωήν κι ελπίδα εν αυτώ και πόθους εσωκλείω·
δότε να πίω.

Μακράν εδώ των συμφορών, των θυελλών του βίου,
αισθάνομαι ως διασωθείς ναύτης εκ ναυαγίου
κι εν ασφαλεί ευρισκόμενος εντος λιμένος πλοίω.
Δως μοι να πίω.
[...]
--του Κ.Π.Καβάφη ( 1886 )